Bu nasıl "Kurtar?"

Güvenç Kurtar''ın "Teknik adamlık kariyerine" hiç bir zaman inanmadım! "Çalıştırdığı takımların aldığı" çok inişli-çıkışlı, çok "dengesiz" sonuçların dışında da, "ona inanamamak için" önemli sebeplerim vardı! Maç sonrası konuşmaları, TV''deki söyleşilerde yaptığı açıklamalar beni hiç ama hiç tatmin etmiyor, "ona izafe edilen kariyere hiç uygun düşmüyordu!." Yanılmadığım, "Marmara deprem felâketinden sonra ortaya koyduğu" tavırla ortaya çıktı!. Bir hocaya, bir öndere, bir lidere "yakışmayacak" büyük bir "panik içinde", tamamen "sportif açıdan söylüyorum", saçma sapan sözler etmeye başladı!. "İlk günlerin şoku geçince söylemleri düzelir" zannediyordum, hiç değişmedi! "Zehir içip, kızılcık şurubu" diyeceği bir konumda iken "futbolculardan da daha dağınık bir görüntü vermesi", her önüne gelene "sızlanması", ne yapacağını bilmez halde konuşması, "onun acılar ve felâketler karşısında" nasıl "çok yufka bir yüreğe" sahip olduğunu gösterdi!. Federasyon ligleri bir ay ertelemiş!. Üstelik aynı federasyon "deprem bölgesindeki" takımlara "Her önerinize açığız" açık bonosunu vermiş!. İstanbul''daki "Büyük ve modern tesislerinin kapısını sonuna kadar açmış!." Soyadı "Kurtar" olan hoca, hâlâ "enkaz altında günlerce kalıp kurtarılmayı bekleyen" insanlar gibi konuşuyor: "Ne yapacağız? Nasıl yapacağız? Oynasak mı, oynamasak mı? Galiba oynamasak daha iyi olacak..." "Mı"larla "cak"larla dolu açıklamalar!. Elbette, "felâket" çok büyük!. Ama, "böyle bir felâketle" dünya ilk defa karşılaşmıyor, son defa da karşılaşmayacak!. "Her felâket gibi" bu felâketin de "büyük şoku" geçecek "acılar hafifleyecek!." "Acıların hafiflemesinde" ve hatta "zamanla unutulmasında" en büyük "araçlardan biri" de elbete ki, spor!. "Sporun lokomatifi" olan futbol!. "Katılmayalım, bir yıl sonra devam edelim, futbolcularımızı da birer birer öteki takımlara kiralık verelim" demek işin en kolay tarafı!. "Erkekliğin onda dokuzu kaçmak, onda biri de hiç görünmemektir" sözünü "doğrulamak ister" gibi bir hali var, Kocaelispor hocasının!. Kocaeli''ndeki felâketin büyüklüğünü en iyi bilen bir yetkili, Kocaeli''nden sorumlu bir yetkili, Kocaeli Belediye ve Kocaelispor Başkanı Sefa Sirmen "Ligi oynayacağız, oynamamız gerek! Yaraların sarılması için, Kocaelililer için oynamak zorundayız" diyor, Güvenç Kurtar hoca hâlâ "kendisinden beklenen" yürekliliği gösteremiyor!. "Elbette oynayacağız. Kocaeli''nin yaralarını devlet-millet elele sararken, bizler de futbolcularımızla beraber Kocaelispor''u, ligde kaldığı yerden başlatarak başarılara koşturacağız. Felâket ve acılar bizim azmimizi kıramaz, hemen kolları sıvayacağız!. Önce moral çalışmaları, sonra futbol antrenmanları yapacağız" demiyor, diyemiyor!. "Kendisini panikten kurtaramamış" gibi görünen "Kurtar hoca" ile Kocaelispor ne yapacak, bilemiyorum. Üzülüyorum, acıyorum!. TV ve gazete haberlerinden anlıyorum ki, "bazı futbolcular" da, ne yazık ki "Kocaeli bu yıl ligde oynamasın, biz kiralanıp gidelim" havası içindeler!. "Daha çok" Kocaelili olmayanlardan bir-ikisi!. "Sayıları çok az" ama; varlar!. Kurtar hocanın "onlara ders vermesi gerekirken", galiba kendisinin "Fatih Terim hocadan ders alması gerekiyor!." Bir felâket sonrası "bir hoca ne yapar, nasıl yapar", yüreğini beynini nasıl "felâketin etkilerinin önüne koyar", önce kendini, sonra futbolcularını "nasıl inandırır", bütün bunlar için Fatih Terim, Güvenç Kurtar''a "kurs açmalı!." Belki o zaman Kurtar hoca "önce kendini düştüğü panikten kurtarır", sonra da futbolcularını!. Onu TV''lerde dinledikçe hep düşünmüşümdür; "Neden ağlar gibi konuşuyor?" diye!. "Topluma önder olacak kişilerin" gözyaşlarını içlerine dökmeleri, ama topluma "cesaret, kararlılık, liderlik dersi vermeleri" esastır!. Kurtar hoca "bunu bugünlerde de yapamazsa", bilmem ki ne zaman yapacak? Kocaelispor ona "yüzlerce milyar lirayı", böyle günlerde "bırakıp gitmesi" ya da "bir yıl istirahat etmesi ve kendisini toparlaması" için mi veriyor? Hoca, deprem felâketinin büyük acılarını yaşayan yüzbinlerce insan için "kendini ve takımını hemen toparlamak" zorunda!. "Zor günlerde zoru başaramayan" hocaları ben ne yapayım?