Galatasaray''ın günü

Türk futbolunun "kulüpler bazında" en önemli günü!. İlk defa bir "kulüp takımımız", final oynuyor!. Anadolu başta olmak üzere, dünyanın dört bir yanında yaşayan milyonlarca Türk, "bu geceki maçta, Galatasaray''ın Arsenal''i yenerek" kupayı almasını istiyor ve sonucu "coşkuyla, heyecanla bekliyor!." Galatasaray "kupayı alabilir mi?" Neden olmasın? Galatasaray bugüne kadar Avrupa Kupaları''nda "Arsenal''den çok daha güçlü takımları yendi, eledi!" En azından "Arsenal''den daha az güçlü olmayan" takımları yendi, eledi! Dikkak ediniz; tek maç!. "Sadece" doksan, belki de 120 dakika!. Futbol bu!. Galatasaray, Arsenal''i "parça parça" da edebilir, hiç istemiyoruz, beklemiyoruz ama "tersi bir tablo da ortaya çıkabilir!." Ben "yarı final kuraları çekildiğinde", düşüncemi söylemiştim!. "UEFA Kupası''nın erken finali Galatasaray''la Leeds arasında oynanacak. Şampiyon yarı finalin bu ayağından çıkar!." Galatasaray''ın o günden bu yana "ligde vites küçültmesine ve performansını düşürmesine", Arsenal''in "aksine" istikrarlı bir yükseliş trendine girmesine rağmen, "hâlâ bu sözümün arkasında duruyorum!." Herkes, özellikle medyamızın "bazı Avrupa hayranı" yazar-çizerleri, "Arsenal''in yıldızlarını, hatta yedeklerini bile öve öve bitiremiyorlar!." Olabilir!. Arsenal''in "yıldızlarını biliyor, tanıyoruz!." Amma.. "Takım oyunu?" "Takım olmak ruhu ve psikolojisi?" "Kupalara doymuş olmanın, ülke futbolunda tarih yazmanın" ortaya çıkaracağı "coşku, arzu ve azim" motivasyonu ve daha da açıkçası "dopingi?." "Yıldız olarak" Arsenal ağır basabilir! Ama "takım olmak" tartısında Galatasaray kefesi çok daha "avantajlı görünüyor!" Galatasaray''ın "tek dezevantajı", bana göre "kupada ilk defa final oynamanın getireceği stres!." Eğer "Galatasaray stresi yenebilirse", Arsenal''i de yener!. Bu da "Fatih Terim gibi" bir "moral ve motivasyon ustasının doktorluğuna kalıyor!." Tabii Doktor Turgay Biçer''in de! Ben "olacak" diyorum!. "Olmazsa da gam yemeyelim, buraya kadar gelmek de büyük başarı" diyenlere "Gönül olarak" katılmıyorum! "Buraya kadar geldikten sonra" neden olmasın? Olsun efendim, olsun!. Öyleyse buyrun hep beraber "yeni" bir şölene!. Hem de "en büyük şölene!."