"Anlayacağın, Akif tuhaf adamdır"

Akif gittikten sonra Arzu şaşkınlıkla babasına döndü: - Akif Amcayı hiç iyi görmedim baba! Bir derdi mi var? Mithat Bey omuzlarını kaldırdı: - Sen bilmez misin Akif Amcanı? Bir şeye takılmıştır kafası. O ne düşündüğünü söylemez ki... Adamın ağzından kerpetenle laf çıkıyor. Coşkun'a döndü: - İzmir'deyken söylemiştim. Akif zor bir adamdır. Benim diyen insan geçinemez onunla. Dikkatli olacak ve bazı şeylere aldırmayacaksın. Müthiş bir bilim adamıdır ama son derece huysuzdur. Ne zaman neye takacağı belli olmaz. Coşkun cesaretini toplayarak mırıldandı: - Benden çok hoşlanmadı sanırım. Mithat Bey bir kahkaha attı: - Herkes onunla tanışınca aynı şeyi söyler. Dedim ya, duygularını belli etmez. Tuhaf adamdır anlayacağın. Senden hoşlanıp hoşlanmadığını söyleyebilmek için çok erken oğlum. Aldırma sen ona. Göreve ne zaman başlıyorsun bu durumda? Coşkun gülümsedi: - Yarın eve birkaç parça eşya alacağım, yerleştireceğim. Sanıyorum hafta başında görevimde olurum hocam. - Tamam delikanlı. Pazartesi günü mühim bir ameliyat var. Akif girecek ameliyata. Onunla birlikte sen de girersin. Coşkun tedirgin bir şekilde baktı etrafına. Hoşlanmamıştı bundan. Mithat Bey anlamış olacak ki devam etti: - Eminim yeni asistanımız için Akif de aynı şeyi ister. Seni tanıması için birlikte çalışmanız lazım. Bak oğlum, sen görevini yap. Bildiğinin arkasında dur. Sana birkaç küçük tüyo: Aklının kesmediği şeyde tavrını koy. Sert görünür Akif, dik kafalıdır ama kişilik sahibi ve bildiğinden emin olan insanları sever. Sonra arkasına yaslanıp karısına döndü: - Yine beni şişirdin Neriman. Bu kadar lezzetli yemekler yapıp yerimden kalkamayacak hale sokuyorsun beni. Neriman Hanım şen bir kahkaha attı: - Ay, yeme ayol! Senin burnunu sıkıp ağzına dökmedim ki, insan ayarını bilir. Mithat Bey kaşlarını kaldırdı: - Yok karıcığım, senin sofranda ayar bozuluyor. Bir karbonat içeyim bari, yoksa sabaha kadar hazmedemeyeceğim bunları...