“Arkadaşlar bu benim babam!”

 

Küçük oğlum Hasan, Elektronik ve Haberleşme Mühendisliği bölümü son sınıf öğrencisiydi. Yaz okulu için ağustos ayında Kocaeli Üniversitesine gitti. Kocaeli’de İhlâs Öğrenci Yurdunda kaldı. Yaz okulu bitti Balıkesir’e eve geldi. “Hoş geldin” dedik, sarıldık…

Akşam üzeriydi, yemekte yurtta yaşadığı bir hatırasını anlattı:

Yemekhanede Türkiye gazetesinin Bizim Sayfasını her gün değişik bir arkadaş okuyor ve yazıları değerlendiriyorlarmış.

Çok enteresan bir durum olmuş. Geçen hafta akşamüzeri final yazılısından çıkıp biraz da gezip yorulduktan sonra yurda geliyor. Namaz vaktine kadar dinlenmek istiyor. Ama yurtta kimseyi göremeyince yemekhaneye iniyor.

Arkadaşlarını yine Bizim Sayfa okurken buluyor. Dinlemeye başlıyor. Yurt Müdür Yardımcısı Nevzat Abi Hayatım Roman bölümünü okumaya başlıyor. Hatırayı dinlerken oğlum bir tuhaf oluyor. Çünkü bu yazı ona hiç yabancı gelmiyor. “Ben bu hatırayı daha önce kimden duymuştum?” diye düşünmekten kendini alamıyor.

Bu arada hatırayı gönderen ismi “Üzeyir Özkan-Balıkesir” diye okununca donup kalıyor.

Diyorlar ki:

Hatıranın sahibi de Balıkesirli. Sen de Balıkesirlisin belki tanıyorsundur.

Bir başkası “nereden tanıyacak, kim bilir Balıkesir’in neresindendir?" diyor.

Oğlumun hayretler içinde kaldığını görünce soruyorlar:

“Hasan, ne oldu sana?”

“Arkadaşlar bu benim babam!”

Bu defa herkes şaşırıyor. Oğlum diyor ki: “Önceki yazılarını ben de hep okudum. Babam bu hatırayı da bize anlatmıştı. Ama gazeteye gönderdiğini bilmiyordum. Yazılının telaşından önceki sayfaları da okuyamamıştım. Ben de “bu yazı bana hiç yabancı gelmiyor” diye düşünüyordum, şeklinde açıklamada bulunuyor.

Arkadaşlarla epey gülüşüyorlar. Sonra odalarına çekiliyor herkes.

Oğlum hemen hatıranın önceden yayınlanmış bölümlerini de okuyup tamamlıyor.

Eve geldiğinde bu yaşadıklarını bize anlatınca biz de epey gülüştük.

Bu vesileyle Kocaeli Öğrenci Yurdundaki oğlumun arkadaşlarına buradan selam söylüyorum. Aralarındaki sohbet ve muhabbetin bol olmasını diliyorum. Her bir konuyu bir arkadaşın okuması, diğerlerinin dinlemesini de eğitim ve iletişim açısından güzel bir uygulama olarak değerlendiriyorum...