Bıktım artık aşağılanmaktan!..

A -
A +

"Acaba kendileri hiç aynaya bakmış mı? Kendileri çok yakışıklı olduğunu mu sanıyor?!."

Hayırlı günler diliyorum. Ben 1990 doğumlu üç sene önce üniversiteden mezun olmuş bir genç kızım. Köşenizde 14 Mart 2015 tarihli: "Âdeta yeniden doğdum" isimli yazınızı okudum. Size bunu yazan bayan arkadaşın yaşadıklarını harfiyen aynen ben de yaşıyorum. O yazıyı okuyunca "yalnız değilmişim" dedim. O kadar sıkılıyor ve bunalıyorum ki tedavi görecek seviyeye geldim. Bazen inandığım nice şeyden bile şüphe ediyorum! Erkeklerden nefret ediyorum! Ağustos ayında 25 yaşıma gireceğim. Yaşım gereği çevreden evlilik görüşmeleri, talepleri var. Hüsnü zan edip "tamam" diyorum. Görüşüyoruz ama sonuç hep negatif. Artık evlilik fikrinden soğudum ve nefret etmeye başladım. Ben ve arkadaşlarım bizler Ehl-i sünnet itikadındayız. Geleneklerimize bağlılığımız sebebiyle görücü usulüyle evlenmeyi düşünüyoruz. Ama o da bu devirde bu mümkün mü? Yaşadıklarım bana bunun gayet zor olacağı hissini verdi. Derdimi kime anlatacağım ki? Görücü usulü olduğu için birilerinin önayak olması lazım ama çevremdeki insanlar ya kötü niyetli ya da çok bilinçsiz ve şuursuz. Eş adayı fotoğrafta beğenirken bir araya gelince; aradığını bulamamış âşık gibi burun kıvırıyorlar. Memnuniyetsizlik lafları, hatta kırıcı sözler... Kızın suratına bir tükürmedikleri kalıyor. Beğenmeyebilirler, illa beni beğenecekler diye bir kural yok. Ama insan en azından bunu usulünce söyler! Yaptıkları resmen terbiyesizlik! Kendileri hiç aynaya bakmış mı? Kendileri çok yakışıklı olduğunu mu sanıyorlar? Ben bir insanın teniyle değil, karakteriyle evlenirim. Bazen itikat yönünden beni zorda bırakacak duygulara kapılıyorum. "Allah'ım dualarım kabul mü olmuyor" diyorum. İşte bu hislerle evlilik düşüncesinden bile soğudum. Aşağılanmaktan bıktım! Bir de maalesef ki şunu gördüm. Bir kızın evliliği anne ve babasına bağlıymış! Falan falanın kızı dendiğinde kız kötü biri bile olsa anne ve babası bilinen kimseler olduğu için o kızın taliplisi daha fazla oluyor. Benim anne ve babamın hiç çevresi yok. Babam da güvenilir bir insan değil. Kimse ona güvenmez. Bazen kısmetimi bağlayanın babamın bu özelliği olduğunu bile düşünüyorum. Çok dengesiz sinirli, insanların kalbini çok kolay kıran bir insan benim babam. Annem namazında niyazında ama onun da kime sözü geçecek ki? Tamam, ben öyle çok aşırı güzel bir kız olduğumu söyleyemeyeceğim ama çirkin olduğumu da düşünmüyorum... (DEVAMI YARIN)

UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.