Göz göze gelemedik!
“Hiç kimsenin yüzüne iki saniyeden fazla bakmıyor, göz göze gelmemeye çalışıyordu”
Yaklaşık 16 yıl sınıf öğretmenliği yaptıktan sonra bu branşın ardından 3 yıl da özel eğitim öğretmenliği yaptım. Daha önce de kursunu almıştım. Özel eğitim öğretmenliği yaptığım süre içinde “özür grubu” olarak hemen hemen her gruptan öğrencim oldu.
Dünya üzerinde özellikle ‘Otizm’ rahatsızlığı 1988 yılında gösterime giren “Rain Man” yani Yağmur Adam filmiyle tanındı ve daha fazla ilgi görmeye başladı. Dustin Hoffman'ın bu roldeki başarısını inkâr etmemek gerekir. Ben bu filmi izledikten sonra yıllar önce beraber 3 yıl yatılı okuduğumuz bir arkadaşımın da bu problemle buluştuğunu daha iyi anladım. Daha yolculuk anında babası tarafından tanıştırıldı. Elini uzattı ama benim yüzüme bakmamasına kırılmıştım. Okulda derslere başladıktan sonra ona olan kırgınlığım uçup gitti. Çünkü arkadaşımız hiç kimsenin yüzüne iki saniyeden fazla bakamıyor, göz göze gelmemeye çalışıyordu.
Derslerinde, özellikle sayısal derslerde sınıfın en iyisiydi. Sportmen bir yapısı vardı. Özellikle yalnız başına saatlerce koşardı. Arkadaşımın babası, oğlunun bu probleminin daha öncesinde fark edip; onun mahalleden uzakta daha sosyal olacağını bildiği için şehirde yaşamalarına rağmen oğlunun parasız yatılı okumasını doğru bulmuştu.
Babası oğlunun diğer insanlarla iletişimini mecburi hâle getirmişti. Şimdi bu babayı özellikle özel eğitim öğretmenliğinden sonra daha çok takdir etmeye başladım.
Arkadaşımızda bazen öyle bir inat etme belirirdi ki, hiç kimse onu yapacağı işten vazgeçiremezdi. Belli şeyleri hep aynı düzen içinde yapmayı severdi.
3 yılın sonunda başarılı bir şekilde okuldan mezun oldu. Başarılı bir şekilde akademik eğitime yöneldi. Öğretim görevlisi olarak bir üniversitede görev yapmaya başladı.
Eğitimin önemi ve ailelerin şuurlu, bilinçli olmaları çok önemliymiş. Çocukların neye ihtiyacı olduğunu iyi tespit etmek, onları özellikle özel eğitime muhtaç çocukları topluma kazandırmak böyle oluyormuş. Onları toplumda kendi işini yapabilen kendi aşını ekmeğini kazanan insanlar hâline getiriyormuş.
Ramazan Günhan-Bursa
