O gün tam on yedi kişiydik
28 Ağustos 2016 02:00
“Saat: 11.00’i geçmişti ki arkadaşlar gelmeye başladılar. Arkadaşım uykusuz ve perişandı.”
Komutan, “namaz kılanlar ileri çıksın” deyince o samimi arkadaşım elimden sımsıkı tutuyordu:
“Çıkma!” diyordu. Mescitten en son çıkan bendim. Bomba ben çıktıktan hemen sonra patlamıştı. Ben yine de namaz kılan arkadaşlarımla birlikte öne çıktım.
Namaz kılanlar 17 kişiydik. O zamanlar Eğitimde 600 civarında öğrenci vardı.
Komutan “En son kim namaz kıldı?” dedi.
“Ben komutanım” dedim. Olayı bildiğim şekliyle olduğu gibi anlattım:
“Bomba ben çıktıktan hemen sonra patladı, benden başka kimse de yoktu” dedim.
Komutan “Tamam! Yerine, namaz kılanların yanına geçebilirsin” dedi.
Komutan “Namaz kılanlar yatakhaneye çıkıp yatsınlar. Diğerlerini çarşıya karakola götürün ifadelerini alın!” dedi.
Yatakhaneye girip yattım. “Yarabbi sana şükürler olsun” diye çok hamd etmiştim.
Ben 1975 yılında “Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye" kitabını aldığımdan ve daha yazarının “Bir kadir gecesi günü dışarı çıkıp ettiği duayı..." okuduktan bu yana namazımı kılıyordum.
“Peki arkadaşım ne yaptı acaba? Şimdi karakolda ifade vermek için sıra mı bekliyordu?” diye düşünürken uyumuşum.
Sabah kalktık. Kahvaltımızı yaptık. Dersimize girdik. Arkadaşlar hâlâ gelmemişlerdi.
Saat: 11.00’i geçmişti ki arkadaşlar gelmeye başladılar. Arkadaşım gelmişti ama uykusuz ve perişan bir hâldeydi. Dedim ki:
“Nasılsın, sen git biraz dinlen.”
İlk söylediği söz enteresandı:
“Üzeyir sana söz veriyorum. Bir daha ben de namazımı bırakmayacağım.”
“Bana niye söz veriyorsun ki, namaz Allahü teâlânın emri" dedim.
Çok sıkıntılı günlerimiz oldu. O zamanlar çok zor şartlar altında okulu bitirdik. Okul bittikten sonra bu arkadaşımla uzun zamanlar görüşemedik.
2014 yılında benim telefonumu bulmuş ve beni aradı. Telefonda epey sohbet ettik. Dedi ki:
“Üzeyir O bomba olayında sonra bir daha hiç namazımı bırakmadım. Bize hakkını helal et. Biz hacca gidiyoruz.”
Çok duygulanmış ve de çok sevinmiştim. Dedim ki:
“Bütün haklarımı helal ettim. Sen de bizler için dua et. Çünkü duaya çok ihtiyacımız var...”
Arkadaşım eşi ile birlikte hacca gidip geldi. Şimdi de telefon ile de olsa hâlâ görüşüyoruz. “Hacca gitmek inşallah bizlere de nasip olur” diye düşünüyorum, Rabbimden dileyenlerin de dualarının kabul olmasını niyaz ediyorum...
Üzeyir Özkan-Balıkesir