“Bizimle bu derece alakadar olmasına nasıl sevindim… Nasıl duygulandım. Anlatılamaz…”
Rahmetli İbrahim Ağabey anlatmıştı:
Libya’da müteahhitlik yaptığım 1974-75’li yıllardı… İlk 6 ay benim işçilerimin ikametgâhları çıkmamıştı. Bu sebeple para alamıyorlardı. Çocuklar perişan olmuşlardı. Üzüntüden ve bir sonuç elde edememekten âdeta cinnet getiriyorum. Çalışan sayısı tam 580 kişiye ulaştığı hâlde bir tanesine bile ikamet alamıyoruz.
Cevâzât Genel Müdürü yani Yabancılar İdaresi Başkanı, Ömer Kueyter diye bir adam vardı. Ona gittim. Aşağıdaki görevli polise oraya geliş sebebimi söyledim. Beni yukarıya sekreterine bağladılar. Sekreter durumu iletti:
“Bir Türk firmasının sahibi sizinle görüşmek istiyor. Sizinle alakalı, çözülmesini arzuladığı çok önemli bir sıkıntısı varmış. İzin verirseniz sizi iki dakikalığına ziyaret etmek istiyor.”
Meğer Ömer Kueyter bir Türk dostuymuş. Aldı beni içeri. Ayakta tutmadı, oturttu.
Kendisine dedim ki:
“Efendim, bakın elimdeki bu listede bu kadar adam var ve hiçbir tanesinin ikametgâhı henüz çıkmadı. Paralarını alamadılar. Hepsi perişan durumdalar.”
Bana dedi ki:
-Ne içersiniz?
-Sizi meşgul etmeyeyim.
-Yok meşgul etmiyorsunuz.
Çay söyledi. İzzet ikramda bulundu. Bu arada listeyi verdim; eline alıp şöyle bir baktı ve emrinde bekleyen oradaki görevliye uzatırken talimat verdi:
“Sürarî… Lazım sürarî! (Yani “bunları süratle halledin” diyordu.
Ben ikram ettiği çayı içip kalkıyordum. Müsaade etmedi:
-Hayır oturun, gitmeyin… Her şeyi tamamlanmış olarak alıp öyle gideceksiniz…
Bizimle bu derece alakadar olmasına nasıl sevindim… Nasıl duygulandım. Anlatılamaz…
Hakikaten orada, o isimlerin hepsinin ikametgâh izinlerini tek tek onaylayıp evraklarını teslim etti. Ve o son evrak bitene kadar başka bir konuyla ilgilenmedi.
Dedim ona ki:
-Efendim, bakın size bir şey söyleyeceğim. Sayın Genel Müdürüm, bugün bana öyle bir bayram yaptırdın ki… Allah seni hiç bayramsız bırakmasın. Sana nasıl dua ediyorum. Bakın bu 580 kişinin her birinin altı yedi çocuğu var. Onlar da burada bankaya yatan birikmiş paralarını, ikametgâh olmadığı için alamıyorlardı. Hepsi size tek tek dua edecek… Size, bu yardım ile alacağınız dualarla yedi Cennet kapısı açılacak inşallah… Çok teşekkür ederim. DEVAMI YARIN