İstifa yetmez!

Hayli zor şartlar yaşadığımızı hiç kimse inkâr edemez. Sn. Başbakan'ın bu durumu içine sindirip, sindiremediğini bilemiyoruz. Ancak vatandaş sindiremiyor... Öfke ve hiddet iyi huylar değildir. Buna rağmen dert küpüne dönen vatandaş öfkeleniyor, hiddetlenip sinirleniyor. Yanlış kararlar kadar, geciken kararlar da zaaftır, ihmaldir hatta bu dönemde ihanettir. Son beş yıl içerisinde parlamenter rejime ve halk iradesine karşı yürütülen baskılar; ülkemizi kaosa sürüklemiştir. Çıkar çevreleri ve medyanın el ele vererek oluşturdukları sahte mutluluk tabloları parçalanmıştır. Gerçeklerle yüzyüze gelen geniş kitlelerin huzursuzluğu aldatılmaktan kaynaklanmaktadır. Millet yalan, dolan ve talanla bezdirilmiştir. Hiç hakkı olmayan, emeği geçmemiş, hatta daha önce aldığı görevleri eline yüzüne bulaştırmış kadrolara teslim edilen yetkiler bizi bu elîm sona getirdi... Rejimin temeline dinamit koyan bu yaklaşımlardan sonra; sosyal ve siyasi doku tamamen tahrip edilmiştir. Mesele üç-beş kuruş, birkaç milyar dolar ve enflasyonun azgınlığı değil; yönetimdeki beyinlerin sakatlığıdır. Geldiğimiz nokta çok kritiktir. Mevcut koalisyon yönetimiyle bu dönemin aşılması mümkün değildir. Dün belki hedeflerin revizyonu, kabinenin yeniden düzenlenmesi çare olabilirdi. Ne var ki, gelinen bu noktadan sonra istifa bile yeterli olmaz. Bu duruma sebebiyet verenlerin hesaba çekilmesi gerekir. Cezasız kalan suçlar sebebiyle; "testiyi kıranla suyu getiren" arasında hiç fark kalmamıştır. "Yavuz hırsız" misali sürekli tantana yaparak iktidara demir atanlara hesap sorulmalıdır. Hesapsız kitapsız yönetim sonucunda ülke yangın yerine dönmüştür. Konu mankenlerinin sayısını arttırarak, dekorlarda tadilât ve tamiratla belki vitrini değiştirebilirsiniz, ancak esasa müessir bir fayda sağlayamazsınız!.. Bir de alternatifsizlik edebiyatı var ki, insanlarımızı çileden çıkartmaktadır. Halen içinde bulunduğumuz durumdan memnun olanlar varsa tamam. Sadece alternatifsiz olmak gibi bir gerekçe ile milletimizi açlık ve iflâsa mahkum etmek insafsızlık olur... Sosyo-politik dokumuzu tahrip edenlerden hesap sorulmadan; yeni bir gelecek beklemek hayaldir. Heder edilen, peşkeş çekilen imkân ve kaynakların hesabı sorulmadan, yeni bir başlangıç yapılabilmesi zor değil, imkânsızdır. Bu millete daha fazla acı çektirmeye hiç kimsenin hakkı yoktur. İstifa çözüm değilse; başka bir çözüm de yoktur. Kaldı ki hesap sorulmayacaksa istifa da bir fayda sağlamayacak; "gelen gideni aratacaktır" Milletimize sabır ve yöneticilerimize iz'an dilemekten başka ne yapabiliriz?..