Ailede babanın rolü -2

Sevgi aşırı kullanıldığında çocukta gölge bir kişilik ortaya çıkar. Kendi başına problem çözme, zorlukları yenme, sorumlulukları yerine getirme gibi yetenekler gelişemez

 

Aşırı sevgiyle büyüyen çocuklara okulda çevrede, "anasının kuzusu", "bisküvi çocuğu", "koca bebek" gibi adlar takılmasına sebep olur. Aşırı koruma, çocuklar arasında ayırım yapma, çocuğun ilerideki hayatında bağımlılık, bencillik, hükmetme ve saygısızlık, saldırganlık gibi olumsuzluklara yol açar.

 

Doğadaki çiçekler kadar çeşitli renklerdeki bu çocuklarımızı biz yetiştiriyoruz. Hepsi bizim çocuklarımız, hepsinin sevgiye ihtiyacı var, hepsi sevilmeyi hak ediyor.

 

Hak etmedikleri tek şey; duygusal, fiziksel ve zihinsel emniyetlerinin sağlanmamasıdır.

 

Çocuklar çok hızlı büyürler, şimdi kaçırdığınız fırsatlar ve birlikte yapmadıklarınız şimdi ve ilerleyen zamanda çok şeyi de beraberinde götürecektir. “İşten eve yorgun gelmiş ve kısacık bir sohbetten sonra televizyonun karşısında uyuklayan” baba tipi günümüz çocuklarının ihtiyaçlarını karşılamaktan, onları mutlu etmekten çok uzaktır.

Günümüzde televizyon, tablet ve telefonlar, bizim olduğu kadar çocukların da hayatını ele geçirmiş durumda. Çocuklar, okuyup görerek, yaparak ve duyduklarıyla en iyi şekilde öğrenirler.

Çocuklarınız daha çok küçük yaştayken onlara kitap okuyun. Onlara okumayı sevmeyi aşılamak kişisel ve kariyer gelişimlerinde ömür boyu katkı sağlayacaktır.

 

Sahi bizler, günde kaç kere nefretimizi, kaç kere sevgimizi söyleriz. Her gün ne kadar şikâyet ne kadar şükür duyulur dilimizden. Yani çocuklarımız, nefreti mi öğrenirler bizden, sevgiyi mi? Çünkü onlar bizden duyduklarını ve gördüklerini öğrenirler. Çocuğumuzun ilk söylediği kelimeler arasında, "seviyorum" da var mı? Eğer bu kelime dünyalarına geç giriyorsa, sorumlusu anne baba olarak biziz...

Yani gönlünüzün önceliği ev olmalı, oraya ayırdığınız zamanı hiç kimseye vermemelisiniz. Zira çocuklarınızın, sizin paranızdan çok yüreğinize ihtiyaçları vardır. Sevgiyle kalın…

     Seyfettin Karamızrak

 

 

 

 

CERBE ZAFERİ: Batı Akdeniz’e yıllarca hükmeden Turgut Reis, Tunus yakınlarındaki Cerbe adasını ele geçirerek kendisine üs yapmıştı. Preveze’de büyük bir mağlubiyete uğrayan Avrupalılar, bunun intikamını almak için kalabalık bir donanma ile 2 Mart 1560’ta Cerbe adasına asker çıkardı. Turgut Reis durumu İstanbul’a bildirdi ve Trablus’a çekildi.

 

oOsmanlı Donanması 13 Mayıs günü Cerbe açıklarına geldi. Bu donanmada, o zamanın en tecrübeli denizcileri olan Kurdoğlu Muslihiddin Reis, Uluç Ali Reis, Seydi Ali Reis de bulunuyordu. Onlarla yapılan toplantı sonunda Preveze Savaşı’nda uygulanan taktikle savaş yapılması kararlaştırıldı. Neye uğradığını anlayamayan düşman kaçmaya başladı. Osmanlı kuvvetleri Cerbe Kalesi’ni kuşattılar ve 31 Temmuz günü kale teslim oldu. Cerbe Zaferi ile Akdeniz hâkimiyeti kesin olarak Osmanlılara geçti ve artık hiçbir devlet Osmanlıdan izinsiz denize açılamaz oldu.