İrfan Özfatura Ahmet Sırrı Arvas

İhtiyar asker gönüllü olarak Kanije'de kalmayı arzular. Zira kale namlunun ucundadır, şehadeti özleyen bu fırsatı kaçırmaz.

Osman Yüksel halktandır ama "halk çocuğu" lâfından hiç hoşlanmaz. Zengin davetlerinde tedirgin olur, fukara sofralarında rahatlar...

"Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır" diye haykıran Serdengeçti ne zindandan, prangadan korkar, ne de önüne konan dünyalıklara bakar...

Nerde benim Ural-Altay dağlarım? Akşam olur sabah olur ağlarım...

Endülüs'ün ünlü hekimi demircilikten de anlar, cerrahî aletlerini kendi yapar...

Mecnunun gözü Leyla'yı bile görmez. Sevilebileceklerin en güzelini sever, artık sadece Allah'ın (Celle celalüh) rızasını arar...

Yaşlı bilge hıçkırmaya başlar, "Sen ahir zaman peygamberisin" der "Ben inandım, iman ettim. Ah o günlere ulaşsam da, hizmetinde bulunsam!"

A. Cevdet'in zararından kimse emin değildir, dostları bile mesafe koyar. Ömrünün son günlerinde yapayalnızdır, kapısını çalan olmaz. Cenazesi ortada kalır, hiçbir imam namazını kıldırmaya yanaşmaz...

Abdullah Cevdet Çanakkale Savaşında resmen İngilizleri tutar. Zafer kazanılınca "Medeniyet kapımıza kadar geldi, biz geri teptik" tarzında abuk yorumlar yapar...

Çıkardığı "Jin" gazetesi ile ayrılıkçılık yapan A. Cevdet, Roji Kurd Dergisi'nde Kürtlerin Latin Alfabesi kullanmalarını arzular. Anadolu'nun karıştığı yıllarda ise tavrını Ermeniler'den yana koyar.

"Doğu medeniyetini seviyor ve şu güzelliğin biteceğini hissediyorum. İnanın bu düşünce beni hasta ediyor..." Pierre Loti

Mösyö Viaud Eyüp sırtlarını mekan tuttuğu günlerde "resmen" subaydır, donanmamızı gözleyip rapor tutar...

Nöbetçiler "Arslanımı şehîd ettiniz, beni de şehîd edin" diye haykıran Vâlide Sultânı ite kaka çıkarıyor, kulağındaki küpeleri, parmağındaki yüzüğü çekip alıyorlar!..

Genç kız henüz 17'sinde 2. Mahmud Han'a hanım olur ve Abdülaziz gibi bir aslan parçası doğurarak hazların en güzelini tadar...

Şişhane'den inerken Kasımpaşa sapağına gelmeden sağda, çukurda, kubbeli bir türbe görürsünüz. Orada nurlu bir ana yatar...

"Âşe hamîden mâte şehîden" (Methe şâyân yaşadı ve şehîd olarak vefat etti)

"Kim oyunlarımı okullarda okutur, benden de Şekspir'den nefret edildiği kadar nefret edilmesine sebep olursa Allah'ından bulsun. Bu oyunlar eziyet versin diye yazılmadılar!"

"Sıkıntıların üst üste yığıldığı şu dönemde, bütün problemleri kahve içer gibi rahatlıkla çözen Hazret-i Muhammed'e ne kadar da muhtacız..."

Yusuf Kamil Paşa hayli zengindir, maaşının beşte birini alır, onu da ediplere, abidlere, memurlara, mollalara dağıtır...

Yusuf Kamil Paşa yolsuzluğa bulaşmadığı gibi, kendi cebinden mektepler, medreseler yaptırır, maarif nezaretinin vazifesini yüklenmeye kalkar...