İkibinbirden bir kaldı...
Bu gün miladi 2001 yılının 364. günü. Yarından sonra yeni bir yıl başlıyor. Geride bıraktığımız 364 güne Türkiye ve dünya için çok ama çok önemli hadiseler sığdı... Memleketimiz 2001'e zaten iyi başlamamıştı. Üç sıfırıyla bilgisayarların kafasını karıştırmayı başaramayan 2000 yılı Kasım ayında hükümetin büyük yardımlarıyla (!) Doları zıplatarak dar ve sabit gelirli vatandaşların kafasını allak bullak etmeyi becerdi. Millet, bu felaketi nasıl atlatırız diye kara kara düşünürken, daha beteri geldi! 28 Şubat 1997'den beri yaşamaya başladığı krizlerin sayısını bile unutan halk, 22 Şubat 2001 günü, kendisini İkinci Dünya Savaşının sonundaki yani 1945'teki kadar fakirleştirecek ekonomik felaketin patlayacağını nereden bilsindi... Kamuoyuna "anayasa" kitapçığının fırlatılması" şeklinde özetlenen ancak teferruatı hakkında rivayetlerin pek muhtelif olduğu, MGK toplantısında kopan ve Ecevit tarafından "derin kriz" olarak isimlendirilen Türkiye'nin 21. yüzyıl krizi, şimdiye kadar, en az bir buçuk milyon kişiyi işsiz bırakarak ve binlerce esnaf ve tüccarı da iflas ettirerek bu seneyi kapatıyor. Ama hemen ümitlenmeyin krizin kendisi dükkanı kapatmıyor. 2002'de hükmünü icraya devam edecek! Evet, resmi rakamlara göre yüzde 10, ama hakikatte yüzde 20 küçülen Türkiye'nin ekonomisinin yeni yılda kendisini ne kadar yenileyebileceğini yukarıdaki özetin bin türlü teferruatını yaşayan sizler daha iyi tahmin edebilirsiniz... Ona göre de 2002'yi yaşamaya hazırlanalım. Yani televizyon ekranlarındaki sahte gülücükler, bazılarına pahalıya mal olan ve en fazla bir gece sürecek olan çoğu seviyesiz, zevksiz ve kalitesiz eğlenceler, bizlere gerçekleri unutturmasın. Yurtta ve dünyanın pek çok yerinde soğuktan donan, açlığın ve yoksulluğun pençesinde kıvranan insanları, çaresiz ve parasız hastaları, kimsesiz ve kimliksiz çocukları unutmayalım. Kahkahalar, ah-u vahları unutturmasın! Türkiye için durum kısaca böyle, ama İslam dünyası için herşey daha da vahim... 11 Eylül günü gerçekleşen 21. yüzyıl terör olayı, maalesef Müslümanların başına patladı. Tamamen haksız ve insafsız bir şekilde, İslam Dini terörle özdeşleştirilmeye çalışılırken, İslam ülkeleri de yeni buhranlarla, yeni felaketlerle yüzyüze geldi. Amerikan yetiştirmesi Usame Bin Ladin'e yüklenen bu terör olayının ceremesini yok yere bombalarla parçalanan binlerce masum Afgan sivil ve onların yüzlerce katı kadar aç ve açıkta kalan çaresiz insanlar çekti, çekiyor. Diyelim ki, Usame'nin elindeki tek teknolojik alet olan telsiz cihazı, Amerika'nın Florida, Tampa'daki harekat merkezine irtibat sağlayan uzaydaki uydular kadar etkili idi, peki çıplak ayaklı Afgan çocukların suçu neydi? Ve bundan sonra hangi İslam ülkesinin çocukları yok yere ölecekler! Irak'ta yıllardan beri ölen yüzbinlerce çocuğun dramı gözlerden ırak mı kalacak? Filistin'deki katliama ne diyeceksiniz? Sizce Çeçenistan diye bir halk var mı Batı nazarında? Peki ya Keşmir? Amerika'ya destek veren Pakistan, Hindistan'ın başına sarmak istediği felaketten sıyrılabilecek mi? Muhterem okuyucularım, bu soruların sonu gelmez. İyisi mi ben size bir yılı değil de yüz yılı özetleyen Şair Eşref'in çizdiği Türkiye ve İslam dünyası manzarasını hatırlatayım; 20. yüzyılın başlarında Şair Eşref (1846-1912) Bab-ı Ali hükümetini ağzını açan her kişiyi susturmak üzere kilit vurmak için son derece becerikli bir anahtarcıya benzetiyordu: Bizdeki san'atı taklid edemez Avrupalı Sanma aheng-i umumiye bu hey'et kapılır, Milletin ağzı açıldıkça kilit vurmak için, Bab-ı Ali'de ne san'atlı anahtar yapılır! Yüzyıl öncesinde yapılan şikayetlerle bugünkiler arasında sizce bir fark var mı? Ve şimdi de İslam dünyasının niçin böyle zelil olduğunun yüzyıl önceki teşhisi; Nasıl zıt olmasın alemde Garbiyyûn'la Şarkiyyûn, Güneşten hepsini gûya ki nûru mâh olmuştur. Ziraat, ma'rifet, san'at, saadet şimdi onlarda; Cehâlet, meskenet, zillet, rezalet bizde kalmıştır! Heyhat ki heyhat! aynı ahval devam ediyor. Gelecek yıllarda bu zilletten kurtulmak dileğiyle, 2001 geçmiş olsun!