Bu kayıp; kayıp sayılmaz!
Maçtan önce Sivasspor'un avantajı şuydu; saha, zemin ve iklim!
Bunun dışındaki bütün faktörler Trabzon'dan yanaydı.
Kadrolar arasında uçurum vardı!
Rıza Çalımbay yokluk çekerken, Abdullah Avcı bolluk içindeydi...
Ancak futbolu oynayan taraf Sivas'tı.
Diri ve canlı bir Sivas vardı. Mücadele ile bireysel yetenek eksikliği telafi edilmişti...
Trabzon oyunda yoktu!
İkinci yarı kar şiddetini artırdı.
Sahada şartlar ağırlaştıkça işi zorlaşan taraf Trabzonspor'du.
Sivasspor daha organizeydi, daha bilerek oynuyordu.
Trabzonspor futbol oynamaktan çok ayakta durmaya çalışıyordu.
Abdülkadir Ömür ve Dorukhan enerji olarak tükendiler.
Sahada taktik veya oyun kurguları hiç işlemedi!
Hamsik, Visca, Bakasetas yapmak istediklerini yapamadılar.
Sivas'ın gençleri Kerem ve Özkan uzaktan Uğurcan'ı avlamaya çalıştılar ki; çok haklıydılar, kar ve görüş mesafesi kaleci için büyük handikaptı.
Yusuf Erdoğan ilk maçında "tam isabet" dedirtti!
Dün pozisyon bulan tek adamdı.
Çalımbay oyuncuyu geliştiriyor!
Sivasspor'a gelen futbolcu gelişiyor.
O kadar eksikleri var. Dün hiçbirini aramadılar. Herkesin yeri bir şekilde doluyor. Hele Goutas, Hakan Arslan kimsenin aklına bile gelmedi.
Rıza Çalımbay, bu darlıkta Kerem ve Özkan'ı kazandı. Sivas ligin en doğru yönetilen kulübü. Verimsiz bir tane oyuncu yok!
Sadece dün Henrique biraz fazla agresifti.
Sivasspor "istikrar" kelimesinin vücut bulmuş hâlidir. Başkanı, teknik kadrosu, oyuncu tercihleri bunu anlatıyor...
MAÇIN ADAMI: Rıza Çalımbay