Gözyaşı maçı…

> Abdullah Avcı’yı şampiyonluk tahtına taşıyan merdivenlerin ilk basamaklarında Başakşehir vardı. Hoca, tacını giymiş olarak geldiği eski evinde duygusaldı.
> Trabzonspor’un, şampiyon olduktan sonra çıktığı maçlardaki jestlere bu kez çiçek de eklenmişti ki, kirpikleri titreten cinstendi.
> Edin Visca’yı asist krallığına taşıyan yer de burası, Başakşehir’di. Bosnalı da duygu yüklüydü.
> Bu tip maçlar için hep yaptığım benzetme burada da cuk oturuyordu; çita - ceylan koşusu… Taraflardan biri canı için, öteki akşam yemeği için oynuyordu.
> İlk yarıdaki gol dakikaları, maç kadar ilginçti; 11, 21, 41… İlk golde Mahmut klasına yakışan ortayı yaptı sağdan, Okaka hep yaptığını yaptı, kafa ile…
> İkinci golde yine sağdan Serdar Gürler ortaladı, bu kez Epureanu vurdu kafayı… Üçüncü gol ise kontratağın çarpıcı örneğiydi. Trabzonlular Başakşehir ceza sahasına >ığılmışken, üç saniyede rakip kalede bitti ev sahibi oyuncuları. Son vuruş Serdar’dan geldi ve ilk yarı tuhaf bir skorla bitti, 3-0.
> Abdullah Hoca soyunma odasında “Arkadaşlar, bu güzel maceraya gölge düşürmeyin, asılın biraz” demiş olmalı…
> Şampiyon, ikinci yarıya fırtına gibi girdi. Bakasetas direkten, Cornelius, Yusuf ve Nwakaeme Volkan’dan döndü.
> Eh, bu kadar baskıdan bir gol çıkardı, çıktı. Visca sağdan kesti, Hüseyin arkaya aşırdı, Nwakaeme kafayı yapıştırdı, Volkan bu defa ancak çizgiyi geçtikten sonra çelebildi.
> Her iki takıma da Avrupa’da başarılar. Sezonun geneline baktığımız zaman, ikisi de göğsünde ay-yıldızlı arma ile bu ülkeyi yurt dışında temsil etmeyi hak etmişti.

MAÇIN ADAMI: Volkan Babacan