Osmanlı zamanında Çamlıca sırtlarında faytonların fiyakasını arka yazılarının belirlediği rivayet olunur. İşte bazı tarihçilere göre faytonların ardına nakşedilmiş yazılar;
-Tek rakibim Hezarfen Ahmet Çelebi.
- Lale devri çocuklarıyız biz...
- Padişahım çok yaşa!
- Medreselim.
- Faytonunda yer yoksa bana güzelim, ben at üstünde de giderim!
- Ağır ol molla desinler.
-Rahmetli de şahlanırdı...
-Paşa babam sağ olsun.
-Hatalıysam; güvercin gönder.
-Velet on board...
- Ceddim dedem; neslim babam sağolsun.
-O şimdi yeniçeri...
-Ah u zar etme güzelim, teşrif et de gezelim.
-Fetihlerin ustasıyım gözlerinin hastasıyım!
-Atımın eğerini bilemedim değerini.
- Nallarım saf demirdir, paşamın sözü emirdir...
-Havan kime sultanım?
-Yardan aldım bir tutam saç, sollama yoksa yersin kırbaç.
- Tütün içilmez!
-Darülfünunlum...
- VTM- Venedik Ticaret Mektebi
-Rampaların ustasıyım, sağlığınıza duacıyım...
> Ninem diyor ki: Zamanında gerek tımar, öldü eşek, kaldı semer.

