Gündelik...

Söze "o gün güzel başlamıştı hâlbuki" diye başlayan yüz kişiye keyiflerini kaçıran durumları sorduk. İşte cevaplar ve gündelik minik sıkıntılar... -Annenin bitirilen ilk perdenin yanlış kornişe takıldığını söylemesi! -Döner ekmek yerken ayranı dönerden önce bitirmek... -En iri kuruyemişleri sona sakladıktan sonra bi arkadaşınızın size doğru geldiğini görmek! -Elma soyarken bir türlü istenilen incelikte kesememek. Kendini beceriksiz ilan edip elmayı kabuğuyla yemek. -Çıplak ayakla üzüm tanesi ezip, uzun uzun ayak tabanına bakmak... -Çocukken, inşaat kumunda oyun oynarken ele gelen kedi gübresi. -Kahvaltıda zeytin yemek isterken zeytinin her seferinde çataldan pırtması, sizden biraz daha uzaklaşması... -Bisküviyi çayın içerisinde haddinden fazla tutmak, akabinde kendisinin kopup çayın içine düşmesi. Artık hiçbir şey eskisi gibi değildir... -Dolmuşta verilmeyen beş kuruşluk para üstünü "paraya tamah ediyor" derler diye isteyememek... -Delik çorapla misafirliğe gitmek ve bunu kapının önünde ayakkabıyı çıkarmak üzereyken hatırlamak. -Evde çorapla dolaşırken ıslak bir yere basmak, yeni çorap giymeğe üşenmek... kurur diye umut etmek... -Sıkış tıkış binilen dolmuştan, inen yolculara yer vermek için onlarla beraber inmek ve geri binene kadar, 'dolmuş beni almadan gazlar mı?' tedirginliğini yaşamak... -Toplantı, mülakat, ilk buluşma vb. esnasında karnın çok gürültülü bir şekilde guruldaması... -Resimdeki ünlünün zaten sakallı bıyıklı olması!.. -Pis olan bir umumi tuvalete mecburiyetten girmek, çıkarken sırada bekleyen kişinin gözlerinin içine "ben geldiğimde de böyleydi..." dercesine bakmak, o insanın gözlerinden yayılan "hadi canım ordan!.." elektriği... -Buzdolabında fark edilerek hevesle açılan şokella kutusunun içinden kuru köfte, barbunya ya da türevi yiyeceklerin çıkması... -Pipetle içilen ayranın dibe indikçe artan "füpüpüppppp" sesi, akabinde çevredekilerin "pisboğaz!" dercesine bakışları... -Şehirlerarası otobüsün ikram faslında uyuyakalmak... > Ninem diyor ki... Köpek korktuğu yana havlar.