Derede boğulduk

Olacak iş mi şimdi... Almanya''yı yen, Finladiya''yı yen, K.İrlanda''yı yen... Gel sen 1.5 milyonluk Moldova''ya takıl! Hem de en kritik, en stratejik maçında. İnsan düşündükçe çıldıracak gibi oluyor. Neydi o ilk yarıdaki kâbus öyle. Dakika 3... Daha kanımız ısınmamış, tribünlerde bir kaos... Sahada bir telaş... Hava şartları desen lehimize mi, aleyhimize mi kestirmek güç. Oyunla birlikte bardaktan boşanırcasına bir yağmur başlıyor. Devre arasında duruyor, yeniden başlıyor. Sanki kader ağlarını örmüş. Herşey Almanya''nın lehine, bizim aleyhimize çalışıyor. Top kontrolü güçleşiyor, oyun disiplinimiz başlamadan bitiyor. Takım grogi duruma düşüyor. Soldan Boret''in pasında kalemiz karışıyor. Ali Eren canhıraş yükseliyor tehlikeyi uzaklaştırmak için. Ne var ki Mustafa Denizli''nin maç konuşmasında en çok dikkat edilmesini istediği pire adam Epureanu enfes bir vuruşla kalecimiz Rüştü''yü avlıyor. Bakmak istemiyoruz bile pozisyona, kanımız donuyor. Oysa o gole geçit vermemek için sahaya Fatih, Ogün, Ali Eren ve Alpay''dan kurulu üç stoperli, bir liberolu savunma ağırlıklı takımla çıkmıştık. Ama savunma tek başına işe yaramıyor. İlle de orta saha, ille de forvet, ille de gol... Hakan ve Arif ileride top alamıyor. Orta saha tek başına Sergen''e bırakılmış. Oyun kuracak, hücuma çıkacak ikili forvetin arkasından gol arayacak, zor iş. Denizli bu zorluğu ikinci yarıda görüyor. Fatih''le Okan''ı çıkarıp oyunu yönlendirecek Tugay ve Ayhan gibi iki ustayı maça sokuyor. İşte bu değişiklikle birlikte maça inanılmaz bir tempo geliyor. Sanki dünya kupası finali oynanıyor. Sahi bu Moldovalılar''ın hırsı ne ki? Teşvik primi dedikleri bu olsa gerek. Uzatmayalım... Evet uzatmayalım diyoruz ama millilerimiz uzattıkça uzatıyor. Dakikalar yağmurdan da süratli, maçın bitmesine son çeyrek kalıyor. Kime kızalım?... Topun olduğu her yerde biten Moldovalılar''a mı, acemi hareketlerini ısrarla sürdüren millilere mi, yoksa hiç bir suçu olmadığı halde bir bahane bulup İsviçreli hakeme mi?.. Kime ama kime kızalım?.. Söylenecek söz yok, atılacak gol yok... Panik var, stres var, telaş var... Hem de en gereksiz cinsinden, hem de her türlü mevkiiden... Neyse ki olmazlardan sadece bir tanesi oluyor... Sahneye sahanın en iyisi Tayfur çıkıyor ve onun şık golü derin bir nefes almamızı sağlıyor. Ama sadece derin bir nefes... Hepsi o kadar... Final ise şimdilik Almanya''ya... Oradaki finalin sonrasında kalıyor...