Kâğıt üzerinde F.Bahçe’nin zorlu deplasmanı gibi görünen Samsunspor maçı bence hiç de öyle geçmedi. Ha skor tabelasına bakarsanız bir zenginlik yok ama Samsunspor, herhalde transfer ayında etrafta dolaşan ne kadar siyahi oyuncu varsa onların hemen hepsini kadrosuna katmış! Tabii hâl böyle olunca da organize futbol, akıl yüklü ataklar görmek pek mümkün değildi.
Buna karşılık Fenerbahçe, elindeki geniş kadroya rağmen pek beklenmeyen on birle sahaya dizildi. Ancak yine de iyi işler yapabilecek isimlerden oluşmuştu.
Hele ki Cengiz’in böyle bir deplasmanda sahaya çıkması hakikaten düşündürücüydü. Bu artık uluslararası oyuncu olmuş kardeşimiz çok şık bir ortayla Dzeko’ya golü attırdı ama onun dışında alıştığımız adam eksiltme, rakibin arkasına sarkma gibi özelliklere rastlayamadık. Ha, “Burası F.Bahçe neme lazım” mı diyordu, bilemedim.
Evet, kâğıt üzerinde zor gibi görünen bu dış saha oyununda F.Bahçe yine ünlü gülcüsüyle İstanbul’a ikinci üç puanını taşıdı.
Savunmada Serdar Aziz’in görev alması pek beklenen bir şey değildi ama nasıl olsa ön libero İsmail’di! Yani her yere yetişen, her yere yardım eden bir ön libero…
Yapılan değişiklikler bana göre son dakikalara diri oyuncuları aktarma anlayışından öte değildi. Szymanski’nin golü galibiyeti perçinledi o kadar…
MAÇIN ADAMI: İsmail