Hami hoca bir umut vermişti camiaya. "Trabzon savunma futbolu oynamaz; ama elbette savunma güvenliğini de elden bırakmadan" demişti. Hadi Juventus önünde dengeli ve risksiz futbol anlaşılabilirdi de; dün Kayseri önündeki ilk 45 neydi öyle. Şaşırttı bizi Mandıralı. Tek forvetli, kalabalık orta bloktan oluşan Trabzonspor önünde Kayseri iki numaralı bölgesini iyi kapatıp, aniden defans ardına sarkıp, golleri kaçıran taraftı. Onur yine gollerden kurtardı takımını. Vanek'in ayağından (penaltı yaptırmadan) topu öyle bir alışı vardı ki yüzde yüzlük golü önlemiş oldu. Ardından Biseswar'ın karşı karşıyada şutunu çıkardı bir golden daha kurtardı takımını. Ama nereye kadar. Mijailovic bir düzine futbolcunun cirit attığı on sekiz içinde yalnız kalabilmiş; uyuyan Trabzonlu oyuncuların arasından golü yapıvermişti.
***
İkinci yarı Hami hoca söz verdiği riski aldı, çift forvete döndü. Kelimenin tam anlamıyla takım kendine geldi. Çünkü Trabzonspor'un genlerinde baskı var, coşkulu futbol var, dengeli saldırmak var. Taraftar da bunu ister. Akçay hoca bunu yapmadığı için gitti. Taraftar böyle bir takımı sahada göremediği için doldurmaz oldu tribünleri.
O bilinen Hamili, Ogünlü, Abdullahlı, Ünallı eski mental fırtınaya büründü oyuncular; yerlerinde duramaz oldular. Bu görünüm kısa sürse de gelecek günler için süper bir işaretti. Goller peşpeşe sıralandı. Adrian 18 yarda dışından enfes vurarak skoru eşitledi. Ardından Janko uzak direkte takımını öne taşıdı. Hami hoca kenarda çıldırdı sevinçten; çünkü inandığı riski almış ve sonuç da gelmişti. Haklıydı... Evet haklısın Hami hoca böyle devam et. Arada aksamalar olacaktır; sakın yolundan dönme. Böyle bir takımı ortaya tam anlamıyla çıkarmak için süre gerekiyor, sabırlı olunmalı. Avni Aker tribünleri de heyecan veren bir takım için zamanla dolacaktır. Bizler de 'avuçlarımızın arasından kayıp gidiyor mu' dediğimiz Türkiye'nin bir büyük takımına tekrar kavuşmanın sevincini yaşayacağız. Güçlü bir Trabzonspor'a Türk futbolunun ihtiyacı var.
KIRILMA ANI
