"Şu delikanlılık çağı yok mu? Bizleri yaktı, kavurdu!.."

4 Mart 2024 02:00 | Güncelleme :4 Mart 2024 01:04

A -

A +

Bu kadar takva Nefise Doktor’un benim kocamın yanında bu kadar samimi olmasının sebebi ne olabilirdi?

Bu kadar sağdan soldan, hayatın hakikatlerinden konuştuk durduk da... Doktor Nefise'nin ailemizin bir ferdiymiş gibi hareket etmesini, içimizde bulunmasını, bu kadar önde olmasını anlayamamıştım hâlâ.

O da bilerek ve de isteyerek o mevzuya girmemek için elinden geleni yapıyor, uzattıkça uzatıyordu. Tamam, nefsimin hainliğini biliyorum da az çok haramı helâli de öğrendim elhamdülillah.

Bu kadar takva Nefise Doktor’un benim kocamın yanında bu kadar samimi olmasının sebebi ne olabilirdi?

***

Gönül dağı geçit vermez ki sana geleyim,

Koyu sis kaplamış her yanı yol görünmüyor!

Bir çaresi var mıdır, söyle ben de bileyim?

Herkes kendi derdinde gözyaşı silinmiyor,

Rızasız olununca gülden gül derilmiyor!

Köşe bucak gizlisin, kem gözlerden uzaksın,

Dargınsa, söyle ona, bahaneyi bıraksın.

İsterim ki her zaman, işler yolunda gitsin,

Oysa herkes keyfinde, kıymetin bilinmiyor,

İzinsiz has bahçenin gülünden derilmiyor!

Gönül dağının ardı, dibi olmayan deniz,

Her daim güleç olun, değişmesin çehreniz.

Cömert olan sevilir, boş kalmasın keseniz.

Göze gibi berrak ol, sel suyu durulmuyor.

Bakımsız bahçenin de, gülünden derilmiyor!

Gel tabip ol derdime, koyma beni çaresiz!

Görünmeyen yarama, acil olan derman siz.

Ne dediysen o olur, yâr sözünden ferman siz.

Dikkat et kalp ölmesin, bir daha dirilmiyor,

İzinsiz toplayınca, gülden gül derilmiyor!

Hoca der sevdalanma, çok yanar, yakılırsın.

Hep koşup güler iken, gün gelir takılırsın.

İtibarın hiç olmaz, itilir kakılırsın!

Ne kadar dikkat etsen, ipe un serilmiyor,

Sahipsiz bahçenin de gülünden derilmiyor!

***

SOHBETE DOYULMUYOR...

Kirpiklerin ok, kaşların yay destan yazdırır,

Bu nasıl sevdadır ki beni benden bezdirir?

Hissimi söylemesem ezim ezim ezdirir!

Gözüm yaşına bakmaz deli diye gezdirir.

İsterim çağırmadan hemen durmasın, gelsin.

Paha biçemem ki sen dünyalara bedelsin!

Ah! Bu delikanlılık çağı yok mu? Bizleri yaktı kavurdu, doğduğumuza bin pişman etti. Kirpiklerimi oka, kaşlarımı yaya benzeterek kalbime nişan alanları mı saysam, “Neron, bir hevesi uğruna koca Roma'yı yakmış, ben senin için hiç gözümü kırpmadan bütün dünyayı ateşe veririm...” diyenleri mi? O kadar etrafımda kur yapıp dolaşanların içinden ben “İlla da Tanju…” deyip tutturmuş, en sonunda da herkesin elinden kopararak almaya muvaffak olmuştum. Bu bir zafer miydi yoksa hezimet mi? Tabii ki zaman gösterecekti.

Herkes aşkı farklı yaşar.

Kimi Allah aşkı ile yanar,

Kimi para uğruna her şeyini satar,

Kimi ise aşkına bütün ömrünü adar…

DEVAMI YARIN