"Beni hâlâ çağıracaklar"

 

Sene 1987 ile 1992 yılları arasıydı. 1982’de Zonguldak Makine Teknik Lisesinden mezun olmuştum. O yıllarda böyle bir liseden mezun olmak yarı üniversite mezunu olmak gibi değerliydi. İşin hazır gibiydi.

Ama ben önce askerlik dedim ve askere gittim. 18 ay sonra terhis oldum. O da neydi öyle? Ben askerde iken bir kanun çıkmış ve sanat okulu mezunu herkese teknisyenlik sıfatı verilmişti. Ankara, İstanbul, Zonguldak gibi şehirlerde iş için yaklaşık elli tane imtihana girdim. Bunlardan 15’inde yazılıyı kaybederek elendim.

İlk girdiğim imtihan Bartın Çimento Fabrikası içindi. Yazılı ve sonrasında mülakat derken makineye geçirdiler. İki kişiydik. Diğerleri elenmişti. Bir kişi alacaklardı.

-Sonucu size bildireceğiz, deyip bizi gönderdiler.

Diğer arkadaşa kazanamadığını beyan ettiler. Bana ise hiç cevap gelmediler.

Sonradan öğrendiğimde yazılıyı bile kazanamayan ismi bende saklı bir arkadaş işe alınmıştı.

Daha sonra İSKİ imtihanına girdim. Yazılı ve mülakat olduk. Kazananların listesi asılmıştı. Ben yedeklerde birinci sıradaydım.

Ama dikkat ettiğimde bir de ne göreyim? Kazananların listesinde sondaki kişinin aldığı 65 puandı. Ben ise 70 puan almıştım.

İSKİ Genel Müdürlüğüne girip durumu sormak istedim. Daha ikinci kata çıktığımda güvenlik güçlerini çağırıp beni dışarı attılar.

Gardiyanlık için müracaat edip imtihana girdim. Askerde iken gardiyan blok çavuşuydum. Hem de 12 Eylül döneminde en tehlikeli insanların bulunduğu blokta... 250 kişi alacaklardı. Yazılı ve mülakat ve sağlık muayenesinden sonra 189 kişi kaldı. Beni hâlâ çağıracaklar...

İstanbul’da Camialtı Tersanesinde yazılıyı kazandım. Mülakata girecektim. Anladığım kadarıyla orada çalışan bir işçiydi, bana dedi ki: “İçeride tanıdığın yoksa hiç girme!”

Mülakata subaylar bakıyordu. Biz yine de bir ümit girdik ama sonuç yoktu...

Bir diğer çok önemli olayı da Devlet Demir Yollarında yaşadım.  Makine teknisyeni olarak makinist alacaklardı. Gittim. O zamanki personel müdürü “biz sanat okulu mezunu alıyoruz” diyerek benim başvurumu bile kabul etmedi. Tartıştık ama sonuç almak mümkün değildi...

Zonguldak’a gittim ve oradan; sanat okulunu bitirdiğime ve bir sene de fazla okuduğuma dair kaşeli mektup getirdim. DEVAMI YARIN