Bu bir parkinson hastasıydı

"Sorusuna cevap alamayan doktor, kendisi hasta yerine cevap verecek değildi ya... Öyle değil mi? Meğer hiç de öyle değilmiş..."
Hastamız M.Z. ilk geldiği gün yılların tecrübesiyle bildiğim çaresiz parkinson hastalarından biriydi. O da diğer hastalarımızda olduğu gibi adım atmakta zorlanıyordu. Başı öne eğik vaziyetteydi. Bu hastalar hayata küsmüş gibi genelde hiç konuşmak istemez. Bu hastamız da öyleydi, çok az konuşuyordu.
Genelde bu hastalara uygulanan muayene süreci de belliydi. Doktorlar, pek konuşmayan ve tepki vermeyen hastalara anemnez dâhilinde belli soruları sorarlardı. Genel olarak teşhiste de yanılmazlardı. Yılların hemşiresi olarak göreve başladığım bu yeni polikliniğimde de sürecin böyle olacağını düşünüyordum.
Ama bu doktorun hasta ile yaptığı anemnez süreci beni çok şaşırttı. Çünkü hastasıyla doktor gibi değil orada kendisine yardım etmek isteyen iyi bir insan gibi konuşuyordu.
İyi de bu bir parkinson hastasıydı... Az konuşan, pek tepki vermeyen, gülmeyen, derdini anlatamayan biri... İstem dışı olarak sürekli elinizin ayağınızın, başınızın tir tir titrediğini düşünür müsünüz? Onları önceki gibi kontrol altında tutamadığınızı fark ettiğinizde sizde moral motivasyon kalır mı?
Ama diğer taraftan da haklı olarak diyoruz ki, kendini içe kapatan bir insana doktor ne yapsın? Sorusuna cevap alamayan doktor kendisi onun yerine cevap verecek değil ya... Öyle değil mi?
Öyle değilmiş... Bu doktorun hastalara yaklaşımı inanılmaz farklıydı. Şimdiye kadarki bildik yöntemlerde en pozitif yaklaşımla bir hekimin hastaya ayıracağı muayene süresi on-on beş dakikayı geçmiyordu... Oysa bu doktor, hastası ile konuşurken ona çay söylüyor karşılıklı çay içip sohbet ederek konuşuyordu.
Dikkat ettim konuşmak istemeyen parkinson hastası hakkında bilgi almanın çaresini bulmuştu. Hasta konuşmaya açık olmayınca, yanında birlikte gelen ilkokul 5. sınıfa giden kızından aldı bilgileri.
Kızı Ece büyük bir özgüven içinde hasta annesi hakkında önemli bilgiler verdi. Hastayı tedaviye aldık. İlk seansı uygulayıp gönderdik. Yılların hemşiresi olarak böyle bir tedaviye ben de ilk kez şahit oluyordum. Hastamızın ikinci seansa gelişini en az onun kadar ben de merak ediyordum. İkinci seans için geldiğinde gördüklerime inanamadım!.. Devamı yarın