İkincisi daha üzüntü vericiydi!..

 

 

Ben 1974 yılında Van Sağlık Kolejinden mezun oldum. Biz Van Sağlık Koleji mezunu arkadaşlar, her yıl belli günlerde yurdumuzun güzel bir yerinde toplanıyoruz. Bu yıl da 19-22 Mayıs tarihleri arasında Aydın Kuşadası’nda bir araya geldik. Önceki yıl Marmaris’te geçen yıl da Antalya Alanya’da toplanmıştık. Biz bunu Van Sağlık Koleji mezunları olarak artık bir gelenek hâline getirdik, inşallah seneye de bir başka yerde toplanırız.

Bu seneki Kuşadası buluşmamız da önceki yıllarda olduğu gibi çok güzel geçti. Öyle ki 40 yıl sonra görüştüğümüz, hasret giderdiğimiz arkadaşlarımız oldu. Van’da yatılı okulda 4 yıl beraber okuyup aynı kazandan yemek yiyip aynı yatakhanede yatıp acıları, sevinçleri beraber paylaştığımız, acı tatlı birçok anıları beraber yaşadığımız arkadaşlarımızla 3 gün de olsa bir araya gelip o günleri yeniden yaşadık. Bu şekilde acı tatlı hatıraları yeniden yâd etmek bambaşka bir heyecan ve mutluluk veriyor. Biliyorum bu duyguyu anlatmak, izah etmek gerçekten çok zor. Bunu ancak yaşamakla anlayabiliyoruz. Allah sağlık verirse ben daha şimdiden 2017 buluşmasını sabırsızlıkla bekliyorum.

Bu yaşadığımız 3 günlük güzel buluşmamızın yanında Ege’de geçirdiğimiz birkaç gün içerisinde bunca güzelliğe rağmen beni üzen, düşündüren iki şeye dikkat çekmek istiyorum. Bunlardan birisi  şu, başta Kuşadası olmak üzere bilhassa ülkemizin Marmara Ege ve Akdeniz bölgelerinde bulunan sahil kesimleri her tarafta, bütün turistik yerlerde otel, motel, lokanta ve diğer  yerlerin isimlerinin yabancı olması. İzahı zor ve akıl alacak gibi değil, çok üzüldüm, birkaç turist daha fazla gelsin diye değerlerimize bu kadar yabancılaşacak, bu kadar kendimizden uzaklaşacak bu kadar yabancı hayranlığına, dünyanın başka hiçbir ülkesinde rastlanacağını sanmıyorum.

Kuşadası’nda bizim kaldığımız otelin ve hemen yanındaki otelin isimleri üzerinde arkadaşla oturup sohbet ederken işin içinden çıkamadık. Otelde çalışan bir gence sorduk o da tam bir izahını yapamadı. Bu kadar yabancı hayranlığına eyvâhlar olsun.

İkinci dikkatimi çeken önemli konu, daha acı ve üzücü bir şeydi. DEVAMI YARIN