Madende çalışmak zorunluydu

Zekeriya Ağabey, küçük bir köyde doğmuş, yoksulluk içinde çobanlık yaparak, zaman zaman da babasına çiftçilikte ve ormanda yardım ederek büyümüştü. Yoksulluğun, kıtlığın ve "Kıran" denilen hastalığın yaygın olduğu 40'lı yıllar çocukluk yılları olmuştu.

Hem kendisi ezik büyümüş, hem ezilen ve hastalıktan dolayı pek çok akranının ölümüne şahit olmuş korkunun hükümran olduğu o netameli yıllar, onu hayattan koparmaya çalışsa da bu konuda başarılı olamamıştı... Onun sabır, sebat, azim, çalışma ve değerlerinin farkında olmasının önemli rolü vardı.

Çevresinde ezilen, yok olan insanları gördükçe açıktan seslenememiş. "Allah'ım! Güç ver, imkân ver, kendimi ve onları o hallerinden kurtarayım" diye devamlı dua etmişti.

Tamamıyla olumsuzluğun yaşandığı o yıllarda kendinden başkasına faydalı olmak için bu şekilde yalvarmak, gülünecek bir durum gibi görülmekteydi.

Zekeriya Ağabey, çocukluktan gençliğe adım atarken, eskilerin deyimi ile bıyıkları terlemeye başladığında içten içe seslenir:

"Artık büyüdün insanlara faydalı olmak için çıtayı yükselt. Çevrede para kazandıracak ne işler var ise onları araştır. Para getirecek her işte çalış" diye düşünür öyle de yapardı... Bulduğu işlerde çalışmaya başlamış, parasının az veya çok olduğu aklından geçmemişti.

Önce yol işinde başladı çalışmaya. Çavuşuna, işverene işini sevdirebilmek için olanca gücü ile çalıştı ama "bu işten kovarlarsa başka iş alamam" endişesi kafasından hiç çıkmıyordu... Yolda çalışırken tanıdığı bazı kimselerin Hayvan Sağlık Teknoloji Derneğine girdiğini gördü. Daha fazla para kazandırıyor diye babasını ikna ederek mandalarıyla birlikte oraya kaydoldu...

Kış oldu hayvanlarına bakarak, rençper olarak çalışarak yaza çıkar, yaza çıktığında tekrar yol işinde çalışmaya karar verirdi... Bir yıl öncesinde yoldaki çalışma gayretini görenler, tekrar çalışma isteğinden memnun olurlardı. Kendisi de yol işine kayıt yaptırır, çalışmaya çağrılma gününü beklemeye koyulurdu.

1940'lı 50'li yıllarda Zonguldak Madenlerinde çalışma mükellefiyeti zorunlu yapılmıştı. O yıllarda askerliğin 6 ayı hariç madende çalışma zorunluluğu vardı. İsteyen herkese madende iş vardı... Zekeriya Ağabey'e madende çalışıp çalışmayacağı sorulduğunda daha fazla kazanmak için hemen; "Tabii ki çalışırım" dedi... Nüfus cüzdanını bir kişiyle gönderdi. Ocak muamelesini yaptıran kişiye "İşe hemen başlasın" denildi... Zekeriya Ağabey, âdeta göklerde uçuyormuşçasına sevinerek ertesi günü kursa gitti ve çok geçmeden işine başladı... Devamı yarın