"Sen de bir 'gam' yap bakalım!"
22 Nisan 2017 02:00
Müzik öğretmenimiz öğrencilere “Edremit Van’a Bakar” türküsünün notalarını sırayla okutuyordu...
Bizim öğrencilik dönemimiz oldukça hareketli geçti. Her okulu bir yerde bulamadığımız gibi şimdiki gibi imkânlarımız da yoktu.
Ben ilkokulu Balaban’da bitirdim. Sonra Darende’de ortaokula başlayıp 3. sınıfta Ankara’ya transfer oldum.
Kurtuluş Lisesinde okurken edebiyat öğretmenimiz “yeni gelen arkadaşımızı tanıyalım, kendisini tanıtsın” diyerek beni ayağa kaldırdı.
Kendimi nasıl tanıtacağımı bu işin nasıl yapılacağını bilmiyordum. Ne söyleyeceğimi düşünürken:
“Ben 1950 yılında Darende’nin Balaban Bucağında saat dört sıralarında iki katlı bir evde dünyaya geldim. Çocukluğum burada geçti. Biraz kayısı ağacı bekledim. Dutlarda sığırcık kovaladım...” diye anlatmaya devam ederken öğretmen müdahale etti:
“Otur be! Sen Atatürk müsün? Bir karga kovalamadığın kaldı...” demişti.
Bu müdahaleye oldukça şaşırmıştım. Öğrenciler de çok gülmüşlerdi. Şimdi ne zaman nerede birisi kendini tanıtsa, benim kendimi ilk tanıttığım bu anım aklıma gelir.
Bir başka anım da yine Darende Ortaokulundan…
Okulda müzik öğretmenimiz İzzet Değirmenci Hocamız 'sol anahtarı'nın önemini öğretmişti bize:
Nasıl bir evin anahtarı olmadan eve girilemiyor ise, sol anahtarı olmadan da notanın okunamayacağını belirtmişti.
Ortaokul son sınıfı Ankara’da okumaya başladım. Burada müzik dersimize gelen öğretmen “Edremit Van’a Bakar” türküsünün notalarını öğrencilerin sırasıyla okumasını istiyordu.
Ortaokul son sınıfı Ankara’da okumaya başladım. Burada müzik dersimize gelen öğretmen “Edremit Van’a Bakar” türküsünün notalarını öğrencilerin sırasıyla okumasını istiyordu.
Yedi kişi tam okudu. Sıra bana gelince “bu okunmaz” dedim.
“Neden” dedi?
“Bunun başında sol anahtarı yok” deyince “aferin evladım” dedi.
“Yalnız bu kafasız yedi kişi bunu nasıl okudular” diyerek onlara oldukça kızmıştı.
Bana da “o zaman sen de bir 'gam' yap bakalım” dedi.
“İnici çıkıcı” diye bir şey duymuştum. “İnici mi çıkıcı mı?” diye sordum.
“İnici gam yap” dedi.
Ben başladım DEDEN DEDEN, BABAN BABAN, HALAN HALAN, DAYIN DAYIN, BİBİN BİBİN, NİNEN NİNEN…” demeye kalmadan “oğlum sen saza akort mu yapıyorsun, gam mı yapıyorsun?” diye kızınca diğer öğrenciler de bu defa bana gülmeye başlamışlardı...
Yaşar Gönenç-İstanbul