Öğretmenler sınava tabi olmalı

Devlet belirli bir statü elde edilmesi amacıyla da olsa öğretmenler için sınava girmenin yolunu açtı. Ben bir öğretmen olarak yıllardan beri aslında bütün öğretmenlerin belirli zamanlarda tekrar sınava tabi olmaları gerektiğini söylüyorum.

1989 yılından 2021 sonuna kadar MEB bünyesinde meslek dersleri öğretmenliği yapıp emekli oldum. Hâlen özel bir meslek lisesinde çalışmaya devam ediyorum. 

Kamuda çalıştığım uzun süre zarfında mesleki bilgilerimin yeterli olup olmadığının tespit edilmesi için hiç sınava tabi tutulmadım. Ruhsal, fiziksel sorunlarımın olup-olmadığı da tetkik edilmedi.

Gelişmiş ülkelerde öğretmenler en nitelikli kişiler arasından seçilmekte, periyodik olarak sınavlardan geçirilmektedir.

MEB bünyesinde öğretmen ve idareci olarak çalışırken bilgisi, görgüsü, ruhsal-fiziksel durumu sıkıntılı yüzlerce öğretmen ile karşılaştım. Bunlar çoğunlukla ne yazık ki sendikalar ve siyasetçiler tarafından korunarak mesleğin dışına alınamadı. 

Hekimler “uzman” olabilmek için TUS’a (Tıpta Uzmanlık Sınavı) girmek zorunda. Sınavdan sonra da 4 yıl mesleki eğitim alıyorlar. Aynı uygulamanın öğretmenler için de olmasının hiçbir sakıncası yoktur. Öğretmenler de 5 yılda bir mesleki içerikli sınava alınmalı ayrıca sağlık durumları da tetkik edilmelidir.

KPSS sınavına girip şıkların yüzde 10-20’sini doğru işaretleyerek öğretmen olan kişilerin arada bir bilgi içerikli sınava alınması son derece faydalıdır. “Sınav en iyi öğretmendir.” 

85 milyonluk Türkiye’de 1 milyon 200 bin öğretmen görev yapıyor. Bu kitlenin niteliği ne kadar artarsa o kadar ileri gidebiliriz...

Bu yazıyı yandaş/politik amaçlı olarak görmeyiniz. Sınav sayesinde hiçbir bilgisi olmayanlar ortaya çıkacaktır. Bunlar, ilerleyen zamanda mutlaka zorunlu hizmet içi eğitime de alınmalıdır...

Bu yazıma çok sayıda öğretmen tepki gösterecektir. Bunlar hiç önemli değildir. Doğrular tektir. Vasata tahammülüm yoktur. Son 27 yılda 60'tan fazla kitap yayınlamış bir öğretmenim. Cehalet bizi zayıf bırakıyor...

 

 

 

 

Anaya, ataya hürmet mi kaldı,

Yel aldı yerini, o eskidendi.

Saygının tahtına öz güven daldı,

Söndürdü ferini, o eskidendi.

 

Milleti oyuna getirdi hepsi,

Kimi kaçtı, kimi boyladı hapsi,

Zıkkım iki şişe, börek üç tepsi,

Sindirdi tümünü, o eskidendi.

 

Akıllı sanıp da düştün ardına,

Hain çıktı, mermi sıktı yurduna,

Çoban olmaz koyunların dördüne,

Döndürdü yükünü, o eskidendi.

 

Gıyabî, hikâye zannetme bunu,

Yarını ararken kaybetme dünü,

Hüsrandır ille de, âşığın sonu,

Sararmaz ekini, o eskidendi.

 

 

 

 

 

Büyüklerimiz buyuruyor ki:

"Bizim gibi düşünenler uzakta olsa da bizimle beraberdir, bizim gibi düşünmeyenler yanımızda da olsa bizimle beraber değildir." 

İnsanların takdirine ve tenkidine aldırış etmemeliyiz. Allahü teâlânın dostları bir kere Allah razı olsun dese, Cenab-ı Hak razı olur. Eskiden yirmi sene, otuz sene çile çekiyorlardı, okuyorlardı, her şeyi yapıyorlardı; bu müjdeye kavuşmak için. Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını çok dağıtmalıdır ki, dağıtılan kitaplar, içinde cevher olanları çeker.”