Her iki ülkede de birbirine benzeyen çok nokta var. Yabancı düşmanlığı orada da var, bizde de. Nüfusun hepsi değil tabii, bir kısmı böyle düşünüyor. Göçmenleri sevmeyenler var. Ülkeden gitsin istiyorlar. İşimizi, aşımızı elimizden aldı diyorlar.

Cumhuriyetçiler Antifa’ya terör örgütü diyor. Demokratlar sessiz. O konularda pek yorum yapmıyorlar. Cumhuriyetçiler polise destek çıkıyor. Demokratlar daha eleştireller...

Bizde DHKP-C’li teröristlere açık açık destek çıkan barolar var. Savunanlar cabası. PKK’ya arka çıkan HDP var. Polise orantısız yüklenenler var. Orada sanatçı takımının çoğu Demokrat. Bizdekiler CHP’li. Hatta HDP’yi destekleyenler bile var.

Ama onları bizden ayıran bir şey var. Dışarıya karşı genelde hep birlikte oluyorlar. DEAŞ, El-Kaide söz konusu oldu mu hepsi birler. Kimse "DEAŞ terör örgütü değildir" demiyor. Ya da "El-Kaide iyidir" diyene rastlayamazsınız. Sadece yoğurt yeme biçiminde farklılık var. Kimi savaşla kimi diplomatik güçle terörü halledelim diyor...

Bizde açık açık terörü kınayamayanlar var. Hatta destek olanlar var. “Türk ordusu Suriye’de işgalcidir” diyenler var. Canlı bombanın cenazesine gidenler var.

Ne zaman terör örgütlerine bakışımız aynı olur işler o zaman düzelir. Birlik oluruz. Dışarıya karşı daha güçlü oluruz. İlk 10 ülke olma hedefine ulaşırız. İçeriden ve dışarıdan bütün kötü niyetlere rağmen Türkiye’nin geldiği nokta başarılı ve önemli...

Amerika’da kasım ayında seçimler var. İki kutup mücadele ediyor. Anketlerde Biden önde ama Trump’ın da şansı var. Cumhuriyetçiler Antifa üzerinden Demokratlara yükleniyorlar. Demokratlar da polis videoları üzerinden Cumhuriyetçilere. Bakalım sonuç ne olacak?