Belözoğlu farkı

Ne oldu futbolu festival havasında coşkuyla oynayan o bildiğimiz şampiyon Beşiktaş'a? Şaşırdım! Sanki ligi kafada bitirmiş gibi bezgin ve bitkindi Kartal, ilk yarıda. Tanıyamadım Sergen Yalçın'ın takımını. Oysa, millî maç arasında dinlenmiş, sakatları düzelmiş bir takımın daha iyi olması gerekmez miydi? Ne gezer! Tam tersine...

Lig ve Avrupa gibi iki hedefli psikolojiyi kaldıramamak mı, üst üste gelen yoğun maç takviminin oluşturduğu baskı mı? Yoksa; Pjanic gibi bir oyun kurucudan yoksun olması mı? Atiba, Güven, Oğuzhan ve Ghezzal'ın oyuna ağırlığını yeterince koyamaması mı?

Hepsi; diyelim ve "Klasik Beşiktaş nerede?" diye soralım, derken gözlerim tribündeki Sergen Yalçın ve kulübedeki Alex'e takıldı... Sanki beni duyacakmış gibi oturduğum yerden "Sivas maçında o kırmızı kartı almamalıydın Sergen Hoca. İşte acısı böyle çıkıyor" diye bağırıverdim. Duydu da, Sergen Hoca değil ama Murat Şahin duydu.

Okaka'nın takipçiliği

Düşük tempoda başlayan maçta iki takım da orta sahayı hızlı hücumlarla geçip etkili olmaya çalıştı. Başakşehir üçüncü bölgede yaptığı pres ileŞAHİN ilk yarı savunmayı önde kuran Beşiktaş'ın oyununu fiilen bozdu. Visca'nın bindirmelerinde Başakşehir savunma arkasına attığı toplarda Caicara ve Berkay ile etkili oldu. Bunlar vasat olanlardı. Ancak diyeceğim kalite başka... Visca ve Okaka tecrübe ve yeteneğiyle maçı değiştiren adamlardı. Özellikle Okaka ilk yarıdaki takipçiliği ve ikinci yarıdaki fırsatçılığı ile maça fiilen damgasını vurdu.

Emre dokunuşları

Bravo Emre Hoca'm... Hakkını teslim edelim o hata yapmaktan korkmayan Emre Belözoğlu karakteri dün de Beşiktaş önünde gösterdin. Play Station oynarken bile galip gelmekten başka bir şey düşünmeyen genç teknik adam, Başakşehir'e öyle bir dokunuşta bulundu ki, belki de dün gecenin özeti alınan bu riskte saklıydı. 

Maçın adamı: Okaka