Bu atlı geçide gider

Sergen, “raf” demek malum; genç hoca rakiplerini birer birer rafa diziyor.

l Vay be… Yaz kardeş; Özyazıcı’nın, Sümer’in, Denizli’nin, Güneş’in, Terim’in bulunduğu büyük hocalar kategorisine Sergen Yalçın’ın ismini de yaz. Belki henüz şampiyonluğu yok ama “bu atlı geçide gider.”
l Tırnak içindeki bu ifade, büyük Türk romancısı Mustafa Necati Sepetçioğlu’nun kitabının adı… Yıllar önce bir başka takım için kullandığımda telefon edip memnuniyetini belirtmişti rahmetli… (Ve o takım şampiyon olmuştu.)
l Bu kadar oyuncuyu formda tutmak, bu kadar fazla alternatif üretmek… Bu kadar kısa alanda top oynamak, bu kadar gol pozisyonuna girmek…
l Bir önceki maçta görevini başarıyla yapmış -diyelim- Ghezzal, Welinton, Necip, kim olursa olsun, ikinci maçta kulübede; sahaya çıkan Montero, N’koudou, Mensah… direkt oyuncu gibi oynuyor.
l Dün bir N'Koudou performansı vardı, sahaya sığmadı adam… Ya da Mensah… Tutulmaz bir görüntüdeydi. Bu maç örnek olmaz ama Montero da stoper ikilisinde sırıtmaz.
l Atiba, forvet arkasında müthişti. Aboubakar zaten buldozer gibi… Aylar sonra forma giyen Ljajic ağları bulduğunda siyah-beyazlı oyuncuların onu omuzlarına alması Beşiktaş’ın başarısının fotoğrafı aslında…
l Kat kat giyindiğimiz İstanbul soğuğundan birkaç derece daha ekside olan Olimpiyat Stadında ayakta durmak direnç isterken, bu keyifli futbol, bu “su gibi” oyun, her geçen gün ritmini arttıran Beşiktaş için bunca övgüyü getiriyor.
l Bizim mahallenin takımı Karagümrük sert kayaya çarptığı için kötü görüntüdeydi. (“Mahalle takımı” anlamında söylemiyorum; gerçekten bizim mahallenin takımı.) Süleyman Başkan takımı çabuk toparlar ve bu ligde kalıcı olurlar.

MAÇIN ADAMI: Kevin N’koudou