Ümit Aktan

Aslında yarın ve öbür gece üçü de yener. Yeter ki, bir maça bakmak ile bir maçı seyretmek arasındaki farkı çözelim. Isınmaya kalkanın yüzüne, oyundan alınanın mimiklerine, golden sonraki sevinme biçimlerine bakın; ne dediğim daha kolay anlaşılır. Bakmak ile seyretmek arasında "anlamak" farkı vardır.

G.Saray için artık alıştığımız rahatsızlıklar ile birlikte yaşamayı öğrenmemiz gerekiyor herhalde.

İnsanoğlu için iki seçenek vardır: Biri, güvercinin altındaki heykel olup öylece kalakalmaktır kuşların egemenliğine karşı... Diğeri ise kuş olmayı göze alıp bir heykeli kirletebilmenin tadını çıkarmak... Bir takımın hocası da insanoğludur. Demek ki, onun için de iki seçenek olmalıdır.

Avrupalı'nın kendinden başkasına çok cimri davrandığı uygarlık kisvesinde, ya salakça medeniyete esir düştüğümüzü, ya da gerçekten daha medeni olabildiğimizi bir türlü çözememişimdir. Adamlar gözümüzün önünde görüntü çalar, televizyon hırsızlığı yapar, UEFA yayın kurallarını çiğner geçer, bizim medeniyetimizden de bize ceza çıkarır. Hem suçlular, hem de güçlüler yüzsüzce...

Sahaya çıktıklarında Anfield Road'ta 3'ten 2 yapan, yani Liverpool'u "tık boğaz" eden kadroyu sahada görüyorum. Bir kere bu yanlış. Bu adamlar yıldız ve yaşlı ise ufak ufak kullanacaksın. Hiç "Gerets"siz bir seçimdi bu.

Savunmada süren yerleşme hataları, onları kesemiyor savunmanın baltaları... Tek ön libero, o da 3.Lig'den gelme bir yeni yetme...

At içine ciğeri kuzudan olsun ama. Doğra soğanı bolca. Pul biberi de gezdir ve sar lavaşa. Yi babam yi. Sabaha kadar için kavrulurmuş, ne gam. Mübarek Ramazan'ın etkisiyle mi nedir G.Saray'ı bir benzetmeye yasladım aklıma bunlar geldi. Bir de Trabzon'da yaşayan bir G.Saraylının muhteşem benzetmesi: "Bu takım erik hoşafı olmuş abi..."

Bir kere hata yapabilirsiniz. Aynı hatayı ikinci kere yaparsanız, bu ancak kazara olur. Ama aynı hatayı üçüncü kere yaparsanız, bunun adı aptallıktır. Bir tek Ersen Martin ihtimali varken onu kapatmayan, yanlış üstüne yanlışlarda ısrar edenler ve bu hataları sayısız defa yapanların adını siz koyun.

Bu hafta, maçlara düdük döşeyenleri, üç oyuncusu olmayan bir "yan sanayi" ürününe kayıp verenleri, zirveyi ele geçiren ülkenin en iyi "yarışmacı hoca" figürünü, biri penaltı diğeri değil diyen iki ünlü yorumcuyu, Hakan Şükür'ün fanatik düşmanlarını, tartışılan kredileri, ıslıklanan bizimkileri ve alkışlanan uzak yerlerin köylülerini bir yana koyup, futbolumuza sulananları öne çekiyorum.

Ne varsa yine bizim yerlilerde var. Yurdun malı oyuncularımız maçın içinde ağırlığı koyması beklenen yabancıları "konuya yabancı" durumuna düşürdüler. İnamoto ve Ricardinho sıradan bir lig maçı gibi gördüler kos koca derbiyi. Eskiden tanışıklığı olan Nobre'nin birazcık çırpınışları vardı. Bir de iki takımda bazı oryantal isimlerin.

Eleştirim biraz ağır olacak ama Bordeaux takımından başlayarak anlatırsam bana hak verenler çıkabilir diye düşünüyorum. Bordeaux'u alıp Türkiye Ligi'ne koysak küme düşmez ama ortadan yukarı da çıkamaz.

Şayet düşleriniz varsa, bir gün gerçekleriniz de olur. Düşler dünyasında küçük bir yolculuğa, bana ayrılan şu kadar arazi üstünde mantık cimnastiğine elveriyorsa günlük sıkıntı limitleriniz, takılın peşime ve içinizdeki futbol yorumcusunu serbest bırakın. Coşsun ve konuşsun. Katılmadığınız yerler umrumda değildir, katıldığınız yerler var ise ne mutlu bana...

Önemli olan kazanırken kusurları görebilmek, kaybettiğinde de varsa iyi şeyler bulabilmek. Aksi, beni skor yazarı yapar.

Bu hafta lig yoktu. Ama sanmayın ki yazacak bir şey de yoktu. Malta maçının, anıların tozlu raflarından çıkagelmiş ve bayatlamaya yüz tutmuş hayaletleri arasında gezinmek ve Türkiye'ye gelmiş bir Japon - zenci - sarışın karmaşasından Fenerbahçe'nin "yabancılık" çekmesi mümkün "yerli" oyuncularına uzanmak ve de tabii ki Beşiktaş'ın Ricardinho'su ile Ricardenyolaşan tribünlerinde şöyle bir dolaşmak mümkündü. İşte sizlere yazılı ilk beyin cimnastiği...

Medya; eğitimli toplumlarda entellektüellerin, eğitimsiz toplumlarda cahillerin dualarını yazar ve söylermiş. Medyayı yönlerdirenler de buna, "halk böyle istiyor" diye kılıf uydururmuş. Bu masal da bütün milleti uyuturmuş.

G.Saray'dan Gerets'in bu kafasıyla ancak cacık olur. Son 2 senede topu içeri vuran bir adamı olmayan G.Saray, muhteşem forvetlerini harika golcü diye "kanmaya ve kandırmaya" devam ediyor.

İyi oynamak kimsenin umurunda değildi. Bu tür maçların böyle bir derdi olmaz. G.Saray maçın dörtte birlik ilk bölümünde oynatmamayı düşünen tipik bir kupa takımı gibi davrandı. Doğrusu da buydu. Bunun Milan da yapıyor, Barcelona da...

Araştırdım.. Derledim... Bazı kitaplardan yararlandım.. İnternette dolaştım.. Alıntılar da yaptım, kendi fikirlerimi de kattım.. Futbolun ölümle biten "sıcak" ateşini, kavurucu ağustos mücadelesini, santradan menfaate uzanan yolculuğu inceledim, daha önce incelemiş olanların katkılarıyla.

Dünyada bir başka takım yoktur ki, oynadığı her maçta övülecek ve eleştirilecek binlerce hareket ve pozisyon yaşasın. Bu, sadece G.Saray'a mahsus bir özellik.

Andersen'den masallar.. Grimm kardeşler anlatıyor.. Başım döndü vallahi hata kovalamaktan. İşte bu nedenle sağır sultanın duyup, uçan kuşun bile bildiği bazı şeyleri bütün bu bulanıklık içinde netleştirmeye çalışacağım.