Abdurrahman Tafzuncî "rahmetullahi aleyh" (3)

Anne baba duası "Abdurrahman Tafzuncî" büyük Allah adamı, İnsanlara hizmetti, tek arzu ve meramı. Bir gün sevdiklerine buyurdu; (Kardeşlerim, Beş vakit namazına, çok düşkündü pederim. Bana, vasiyetinde dedi ki; "Ölüm hariç, Beş vakit namazını, eda et, bırakma hiç.) Vefat ettikten sonra, bir gün ruhu gelerek, Dedi ki; "Ey evladım ben, senden razıyım pek." Çünkü ben, tuttum onun bu son nasihatini, Çok şükür geçirmedim, bir tek namaz vaktini. Birinci vazifedir, insana zira namaz, Namaz kılınmaz ise, Müslümanlık olamaz. Namaz vakti çıkarken, eğer kılmadığına, Üzülmezse bir kimse, çıkar dinin dışına. Annem de yine bana çok dua ediyordu, "Oğlum, taşa uzansan altın olsun" diyordu. Yine o, bir gün bana şöyle dedi; "Ey oğlum, Sana dua etmeğe, ben hiç doyamıyorum. Sadece bu sebeple, kalkarak geceleyin, Namaza duruyorum, sırf sana dua için." Lakin ben de anneme, çok hizmet ediyordum, Ellerini öpmeden, bir yere gitmiyordum. Bir gün nasıl olduysa, öpmeden çıktım evden, Yolda hatırlayınca, geriye döndüm hemen. Annem beni görünce, dedi ki, "Oğlum niye, Bir şey mi unuttun ki, hemen döndün geriye?" Dedim ki; "Evet anne, bir şeyi unuttum ben, Ellerini öpmeden çıkmışım bugün evden." Eğilip ellerini öptüm bir sürur ile, Çıktım yine dışarı, gönül huzuru ile. Ve "Cennet annelerin ayağı altındadır" Diye Resullullah''ın hadisi dahi vardır. Düşünerek ben bunun, ecir ve sevabını, Öptüm bir gün annemin ayağının altını. Yıllar geçti aradan, validem etti vefat, Rabbimiz verdi bana, çok hayırlı bir evlat. Bir gün sedir üstünde, uzanmış duruyordum, Ayağımın altını, gelip öptü bu oğlum. O an çok duygulandım, düşündüm ki "İlahi, Annemin ayağını öpmüş idim ben dahi." Bilmesi lazımdır ki, şu hususu herkesin, Tarlana ne ekersen, yarın onu biçersin. Hamd olsun, çok kavuştum Rabbin ihsanlarına, Çok maddi ve manevi nimetler verdi bana. Bunlara kavuşmamın, bir tane sırrı vardır, O da, anne babamın ettiği dualardır. Kim anne babasını, etmezse eğer razı, Nasib olmaz o kula, Rabbimizin rızası.)