Bilâl bin Sa''d "kuddise sirruh" (2)

İslâm âlimlerinden, bir büyük evliya zât, Bir gün talebesine, şöyle etti nasihat: (Her zaman ve her yerde, konuşurken, gülerken, Her bir işte, meselâ, bir şey yer ve içerken, Yaptığınız her işten, hesap var âhirette, Cevap veremezseniz, cezası var elbette. Öyleyse cevapları, hazırlayın şimdiden, Ki halâs olasınız, Cehennem ateşinden.) Bir gün de buyurdu ki; (Sorarak iş yapınız, Çok olur aksi halde, yarın pişmanlığınız. Soran, dağları aşar, sormayan yolda şaşar, Danışarak iş yapan, daima rahat yaşar. "Ben bilirim" diyenler, kurtulmaz sıkıntıdan, Çünki bilmediğini, öğrenmez gururundan. Bu gurur, öyle fecî belâdır ki mâzallah, Kibirli olanlara, düşmandır bizzat Allah. Eğer yakalandıysa, bu belâya bir kişi, Temizler onu ancak, Cehennemin ateşi. Secde etmedi ise, Âdem Nebî''ye şeytan, "Ben ondan hayırlıyım" dedi de, işte ondan. Ve eğer bir Müslüman, kılmıyorsa namazı, Bu dahî kibirdendir, yoktur başka mânâsı. Eğer hor bakıyorsa, bir kişi diğerine, Bu dahi işarettir, o kimsenin kibrine. Müslümana sû-i zan, hakir görmek ve gıybet, Sahibinin kibrine ederler hep işaret. Biri danışmıyorsa, yapacağı bir işte, Kibirli olduğunu, gösterir bu da işte. Dua istemiyorsa, insan yakınlarından, Bu dahi kibir ile ilgilidir yakından. Çünki ihtiyacını arz etmek nefsi kırar, Eğer arz etmiyorsa, kibirdendir âşikâr.) Bir gün de buyurdu ki; (İlim, amel ve ihlâs, İşte islâmiyetin, dayandığı üç esas. "İhlâs", şu demektir ki, her amelin, her işin, Yapılmış olmasıdır, sadece Allah için. İhlâsla yapmalı ki, insan her ibadeti, Yarın Mizan başında, olsun değer kıymeti. İhlâslı amellerle, ihlâssız icraatlar, Mahşerde iki kısma yarın ayrılacaklar. "Allah rızası" için, yapmadıysa bir işi, Rabbinin huzurunda, mahcub olur o kişi. Ve yine bunun için, pişman olur çok fazla, Ama bu pişmanlığın, faydası olmaz aslâ. Her bir nefes, insana, o ebedi hayatın, Sonsuz saâdetini, verecek belki yarın. Ve her nefes, insanı, asla dayanılmayan, Cehennem ateşine, götürür belki o an.)