Celâleddîn-i Hindî "kuddise sirruh" -3-

Ölüm âni gelir! Celâleddin-i Hindî çok büyük bir veliydi, Söz ve nasihatleri, pek çok faideliydi. O bir gün buyurdu ki; (Dünya küçük ve dardır, Bunun için burada, sıkıntı, keder vardır. Her kim sıkılıyorsa, dünya işleri için, Dünyaya yönelmiştir, kalbi tam, o kişinin. Âhirete dönerse, bulur rahat ve huzur, Zira ona giden yol, geniş, hatta sonsuzdur. Kavgalar, dar yerlerde, gelirler hep meydana, Zîra herkes kendini, çıkarır ön plana. Herkes menfaatini düşünür, haset eder, Herkes dünya malına, ben sahip olayım der. Böyle düşünenlerin, sıkıntısı çok olur, Veren ise, daima, rahat ve huzur bulur. Sadece Allah için, birbirini sevenler, Güleryüz, tatlı dille, biraz sohbet etseler, Ayrıldıkları zaman, onların günahları, Andırır sonbaharda, dökülen yaprakları. Ey Müsliman kardeşim, sana lâzım olmayan, Mâlâyani sözleri, konuşma hiçbir zaman. Faydalı sözleri de, gelmedikçe bir yeri, Söyleme, zîra o söz, boşa gider ekseri. Nasıl bir muamele beklersen başkasından, Sen de başkalarına, öyle davran her zaman. Unutma, her yeni gün, şöyle söyler insana; (Bu günü iyi geçir, geri gelmez bu sana.) Yine her gece dahi, şöyle der ki muhakkak; (Geceler geri gelmez, ne yaptığına bir bak.) İnsan kabre girince, kabir şöyle seslenir; (Burası böcekler ve, akreplerin yeridir. Bu karanlık mezara, hangi amelle geldin? Şimdi sana sorarlar, "Dünyada ne eyledin?" Ey insan, senin ömrün, yegane sermayendir, Bu ömrü, en kıymetli şey ile değerlendir.) Bir gün de bir tüccara, buyurdu ki; (Kardeşim, Diyorsun ki, ticaret yapmaktır benim işim. Dünya ticaretini, yaparken aynı anda, Namazını da kıl ki, kurtulasın orada. Hiç şöhret aramanın zamanı değil şu an, Kurtuluşu aramak zamanıdır bu zaman. Bil ki ölüm, başıdır sonsuz bir yolculuğun, Hazırlanmak lâzımdır, bu sefere çok yoğun. İşte, bu yolculuğu çok düşünen bir insan, Yapar hazırlığını, gelmeden henüz o an. Çünkü ecel, ekseri ani gelip yakalar, Rahat ve sevinçlidir, hazırlıklı olanlar. Ölüme hazırlığı yok ise birinin de, Bir telâşa kapılır, eceli geldiğinde.)