Ebu Muhammed Rasbî "kuddise sirruh" -3-

Tövbeyi geciktirme! Sünnete tâbi idi, her iş ve harekette, Buna, daha titizlik gösterirdi yemekte. Derdi ki; (Yemek yerken, edebi gözetiniz, Kendinizi Allah''ın huzurunda biliniz. Şunu unutmayın ki, yediğiniz yemekler, Rabbimizin verdiği, ni''mettir hepsi birer. Kendi talebesiyle, yemek yerken faraza, Birisi, gaflet ile, ağzına lokma alsa, İkaz edip derdi ki, hemen o talebeye; (Rabbinin huzurunda olduğunu bil de ye. Yalnız O''nu hatırla, düşünme bir şey aslâ, Zira O, sana senden, yakındır daha fazla.) "Öfke" ve "Gaflet" ile, pişti ise bir yemek, Onu, kolayca anlar ve yemezdi onu pek. Bir gün bir talebeyi, gitmişti ziyarete, Yemek ikram eyledi, o dahi bu "Hazret"e. Yemeyip buyurdu ki; (Bu yemeği pişiren, Gadaplı ve kızgınmış, yemeği pişirirken. Böyle pişen yemekte, olmaz hayır bereket, Yiyene şifa değil, olur bir dert ve illet.) Yine bir sohbetinde, buyurur ki bu âlim; (Herhangi bir günahı, işler ise eğer kim, Hemence kalbi ile, tövbe eylemelidir, Sonra da dili ile, istiğfar etmelidir. Gizli olan günaha, gizli tövbe etmeli, Âşikar olana da, âşikar eylemeli. Lâkin her hâlükârda, günah yapıldığında, Tövbeyi, gecikmeden yapmalıdır ânında. Zîra işlendiğinde, bir günah ve seyyiat, Melekler günah yazmaz, o kimseye üç saat. O, bu müddet zarfında, tövbe ederse eğer, Hiçbir günah yazmazlar, o kimseye melekler. Eğer tövbe etmezse, bir günah yazar melek, Daha büyük günahtır, tövbeyi geciktirmek. Tâ ölünceye kadar, tövbe kabul olunur, Kalp ile tövbe eden, elbette ki affolur. "Takvâ" hâli, insanda, huy ve ahlak olmalı, Yani kendiliğinden, devamlı yapılmalı. Ve hem de haramlardan, sakınmak tam ihlâsla, Emirleri yapmaktan, mühimdir daha fazla. Çünkü nefsi ezmek ve kalbi temizlemekte, Bu, daha tesirli ve faydalıdır elbette. Zira iyi işleri, yapabilir her insan, Fakat yalnız "Sıddîklar" yapmazlar günah, isyan. Allahü teâlânın, ihsanına da ancak, Verâ ve zühd sahibi olanlar kavuşacak. Verâ sahibi ile, oturmak ibâdettir, Onun ile konuşmak, rahmet ve berekettir.