Ebû Osman-ı Hayrî "kuddise sirruh" (2)

Hayat, hayaldir... Bu zât buyuruyor ki; (Farz yanında nafile, Bir denize nazaran, değildir "Damla" bile. Tasavvuf, bir sofrada, sanki "tatlı" gibidir, Yâni ona, sofrada, en sonra sıra gelir. Hak teâlâ indinde, en fazla aziz olan, En fazla korkanlardır, Allahü teâlâdan. Bu hayat, bir "Hayâl"dir, tükeniyor git gide, "Allah için" yapılan işler verir faide. Vaktiyle bir talebe, çıkmış bir yolculuğa, Dönüşte gelmiş yine, hocasının yanına. Üstad sual etmiş ki; (Yolculuk boyunca hep, Namazları vaktinde kılabildin mi acep?) (Evet kıldım) deyince, buyurmuşlar ki derhal, (Kazancın işte budur, gerisi oldu hayal.) Zîra insan ölünce, dünya için duyduğu, Sevinç, keder ve bütün uğraşıp yorulduğu, O şeylerin tamamı, hepsi hayal olacak, Geriye "Allah için" yaptıkları kalacak. Allah için yapılan ibadet, hizmet, namaz, Bunların hiçbirisi, indallah zâyi olmaz.) Evliyayı kiramdan olan bu mübarek zât, Yine bir sohbetinde, şöyle etti nasihat. (İyi kötü herkese, her yerde ve her zaman, Güler yüz, tatlı dilli olmalıdır müslüman. Aslâ fitne çıkarıp düşman kazanmamalı, Hâfız-ı Şîrâzi''nin şu sözüne uymalı. "Daima doğru söyle, mert konuş dostlar ile, Düşmanı idare et, güler yüz tatlı dille." Af dileyen olunca, affedici olmalı, Herkese iyi huylu, yumuşak davranmalı. Hiç kimsenin sözüne karşı gelmemelidir, Münakaşa ve kavga asla etmemelidir. Velîlerden birisi, diyor ki bu hususta; (Yalnız ibadet etmek yoktur bu yolumuzda.) Tasavvuf, sırf ibadet, namaz, oruç değildir, Bunlar, her müslümanın, kulluk vazifesidir. "Tasavvuf" hiç kimseyi incitmemektir asıl, Bunu kim başarırsa, maksada olur vâsıl. Yâni tasavvuf demek, Allah''a kul olmaktır, Ve O''nun kullarına, saygılı davranmaktır. Muhammed bin Sâlim''e, soruldu ki; (Velîler, Nasıl başkalarından, tam ayırt edilirler?) Buyurdu ki; (Onların yumuşaktır sözleri, Huyları güzel olup, daim güler yüzleri. Herkese ihsanları olur hem fazla fazla, Konuşurken itiraz etmezler onlar aslâ. Özür dileyenleri, kabul ediverirler, Herkese merhametli ve çok şefkatlidirler.)