Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî "kuddise sirruh" -3- (Ömür çabuk biter!..)

Allah adamlarından, büyük âlim ve velî, Sözleri insanlara oldu çok faideli. Bir genç talebesine, yazdığı mektubunda, Buyurdu ki; (Ölüm var, bu hayatın sonunda. Ey oğlum, iyi bil ki, bu ömür çok kısadır, Bu da büyük ganimet, ve çok büyük fırsattır. Bu kıymetli zamanı, faidesiz şeylere, Harc etmemelidir ki, tükenmesin boş yere. Allahü teâlânın, beğendiği şeyleri, Yapmak ile geçirmek, olur çok faideli. Beş vakit farz namazı, hiç gevşeklik etmeden, Cemaatle kılmalı, biraz geciktirmeden. Tâdili erkân ile, kılınırsa hem eğer, Hak teâlâ indinde, bulur kıymet ve değer. Velhâsıl kul gönlünü, Allahtan gayrisine, Tutulmaktan kurtarıp, dönmeli sahibine. Yine bir Müslümanın, bedeni, her azâsı, İslama uymalı ki, budur işin esası. "Dünya", gölge gibidir, gelip geçer çabucak, Kim ona güvenirse, pişman olur muhakkak. Onun için çok zaman kalmazsın sen onunla, Ne kadar sarılsan da, ayrılırsın sonunda. Öyle ise çıkmadan bu yalancı fâniden, Onun muhabbetini, çıkarmalı kalbinden. Dünya lezzetlerine, aldanmazsa kim eğer, Sonsuz Cennet ni''meti olur, ona müyesser. Her kim de âhirete, verirse fazla önem, Olur iki cihanda, çok aziz ve muhterem.) Biri dedi; (Efendim, kılıyorum ben namaz, Lâkin alamıyorum, manevi lezzet ve haz.) Buyurdu ki; (Rabbini, yalnız namazda değil, Her zaman hatırla ve, O''ndan hiç olma gafil. Günah işlemekten de, kurtarırsan kendini, Ancak alabilirsin, namazın lezzetini.) Bir gün de buyurdu ki; (Bu dünya sanki deniz, Ve "Takvâ" gemisinde, yolcularız hepimiz. Bu yolculuk, sahilde erecek nihayete, O sahil de nisbettir, ölüm ve ahirete. Yalnız yemek yemekle, doyarsa bir kul eğer, Karnı tam doysa bile, gözü doymaz bu sefer. Zenginliği "Mal" ile, olursa bir kişinin, O da hiç zengin olmaz, fakirdir bunun için. Kişi ihtiyacını, Rabbine etmezse arz, İşi kolay olsa da, yine kolay hallolmaz. Kullara arz ederse, yani bir kul her işi, Hor ve zelil olmağa, mahkum olur o kişi. Halis mümin, Rabbine güvenmeli her zaman, Kurtulur böylelikle, her zarar ve ziyandan.