Galatasaray’ın acelesi vardı!

Galatasaray aceleciydi. Skor için çok sabırsızdı.

 

İlk birkaç dakikada maç 2-0, 3-0 olabilirdi!

 

Zaha ve Kerem Aktürkoğlu, Ankaragücü kalecisine ve savunmasına nefes aldırmıyordu...

 

İstatistik, oyun, topa sahip olma, hepsi açık ara Galatasaray’dan yanaydı.
Çerçeveyi bulmayan ya da Bahadır’ı geçemeyen şut bombardımanı vardı.
Cephas, Rodrigues, Morutan ile Ankaraücü rakip sahaya çok az da olsa etkili iniyorlardı.

 

İlk yarıda Ankaragücü’nün tek şutu Morutan’dan geldi, çok müthişti ancak onu da Muslera zorlukla çıkarabildi.

 

G.Saray ilk 45 dakikada kilidi açamadı.

 

Herkes ikinci yarıda Okan Buruk’tan çare-çözüm bekliyordu.

 

Ne var ki; on bire dokunmadı. Sadece ceketini çıkardı.

G.Saray’da eksik olan neydi?

1) Tete, dün istenilen verimlilikte değildi. Kaçırdıkları ve kaybettikleri fazlaydı.

 

2) Kerem Aktürkoğlu acele ediyordu, sakin kalsa son vuruşları daha iyi olacaktı. Üzerindeki baskı hissediliyordu.

 

3) İcardi, şutlarına karşı gününde olan bir Bahadır’la karşı karşıya kalmıştı. Hiç olmayacak topları çıkardı.

 

4) Okan Hoca, kilidi çok daha erken açacak hamlelerde çok geç kaldı.

A.Gücü boş bir takım değil!

A.Gücü’nün bir oyun plânı ve felsefesi var. Rakiplerinin gücünün farkındalardı. Hadlerini bilerek oynadılar.

 

Tolunay Kafkas, yerinde hamleler yaptı.

 

1) Santrforları yoktu. Sowe yoktu, Bajic de çıkınca bütün yük Cephas’a kalmıştı.

 

2) Arada ciddi bir kalite farkı vardı. Buna rağmen maçın ikinci yarısında skora hep ortak olacak bir mücadele içinde oldular. Maç hiç kopmadı.

 

MAÇIN ADAMI: Bahadır