Attım at gözlüklerini

“İğne vurulmayı bekleyen 40 kişi kadardık. Bana üç kişi kaldığında ameliyat önlüğü giydirdiler.”

 

 

 

 

 

Bursa’ya Yenişehir Hastanesine gittiğim hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum... Hastane yeni yapılmış, gayet güzel. Doktor Veysel Bey “amcayı niye beklettiniz” dedi. “Hemen Şevket Yılmaz İhtisas Hastanesine sevk ediyorum”, dedi. Randevu filan derken bayramdan sonra oğlum Veysel ile hastaneye vardık. O cihazlar, o makineler o güler yüzlü doktorlar.

 

İlk doktor hanım baktı. İkincisi geldi. Doktor Hanım: “Gözüne Nilüfer Araştırmada iğne vurulacak, oraya gidin. Orada Semih Bey size yardımcı olacak” dedi.

 

İğne vurulmayı bekleyen 40 kişi falan vardık. Önümde üç kişi kaldığında ameliyat önlüğü giydirdiler. Kendi kendime diyorum ki:

 

“Çekirge’de iken bayıldın, ölebilirdin de. Şimdi de ölüme hazır mısın? Bu zamana kadar ne yaptın? Günahlarına tövbe et!”

 

Rabbime dualar ediyorum, büyüklere sığınıyorum. Benden önce iğne vurulan yaşlı teyze, oğluma dedi ki: “Arabanızla mı geldiniz?” Oğlum da “evet” diye cevap verdi. Kadıncağız da;

 

“Beyimle bizi Metro istasyonuna kadar bırakır mısınız?” diye ricada bulundu.

 

Oğlum da “tabii ki” dedi.

 

Bu arada kadının beyi ile oğlum ilaç almak için eczaneye gittiler. “Teyze nerelisiniz?” diye sordum. “Ben Erzincanlıyım. Beyim de Erzurumlu” dedi.

 

Ben de “Ne güzel, beyiniz İbrahim Hakkı Hazretlerinin siz de Terzi Baba Hazretlerinin memleketindenmişsiniz. Kadıncağız duygulandı: “Terzi Baba dünya menfaati için bir kez Allah demem demiş. “Beyimle Cumalıkızık’ta duruyoruz. Terzi Baba Mezarlığı'nda kendimize mezar yeri aldık. Kişi sevdiği ile beraber. Bize gazetede onların hayatlarını anlattılar. Kasetlerini hazırlayıp dinlettiler. Öğretenlerden Allah razı olsun” dedi.

 

Derken titremeye başladım. Gözümü unuttum. İzmit’te dağıttığım kasetler aklıma geldi. “Teyze o kasetleri ben de dağıttım. O güzel insanlarla ben de çalıştım” dedim.

 

Arabada onlara metroya kadar Terzi Baba’dan İbrahim Hakkı hazretlerinden, Osman Bedrettin hazretlerinden bahsettik.

 

Sonra yol boyu köyüme gelinceye kadar düşündüm. “Çoban Naim at şu gözündeki at gözlüklerini. Derman aradım derdime, derdim bana derman imiş...

 

Gözüme iki iğne daha vurulduk attım at gözlüklerini.

 

     Naim Altındağ/İznik-Bursa

 

 

 

Ünal Bolat'ın önceki yazıları...