Babamın çabası

“Ama bazı engeller yalnızca mimariyle değil; gayretle değil, sevgiyle ve duayla aşılır.”

 

 

 

Hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum... Görme engelli olduğum için babama demiştim ki “Bana parmaklarımla dokunabileceğim bir Mushaf-ı şerif alabilir misin?” babam da bunun üzerine araştırmalara başlamış nihayet bana bir Mushaf ulaştırılmıştı.

 

Elime aldığımda dünyalar benim oldu.

 

Görmeyen gözlerim gören gözler kadar mutlu oldu... Artık harf harf satır satır parmaklarımla Kur’ân-ı kerîmi öğrenmeye ve okumaya başlamıştım. Her gece parmaklarımı satırlarda gezdirir, “Elif, Lâm, Mîm…” diyerek Kur’ân okurdum.

 

Ben satırlara değil, satırların ardındaki ilâhî dünyaya dokunuyordum. Her âyet, parmak uçlarımda bir damla nur gibi belirirdi.

 

Bazen ağlar, bazen gülümserdim. Çünkü ben o harflerde Rabbime yol buluyordum.

 

Ve babam… Her gece sessizce bir köşede oturur, beni izlerdi. Ne zaman dönüp baksam, gözleri dolu olurdu. O konuşmazdı ama ben onun kalbini duyardım:

 

“Sen oku oğlum… Gözlerin olmasa da Kur’ân’ı kalbinle oku.”

 

Hani Babalar Günü olur… Sosyal medyada nice hediyeler, çiçekler, övgüler dolaşır. Ama benim yüreğimdeki en büyük hediye; yıllar önce babamın bana verdiği o nur dolu kitap ve ömür boyu taşıdığı gayrettir.

 

Biliyorum ki bu dünyada her baba evladına bir oyuncak alır, bazıları bir bisiklet… Güzel şeyler alırlar... Ama bazı babalar vardır ki evladına Allah’ın kelamını ulaştırır. Ben işte o babanın evladıyım.

 

Bugün hâlâ her harf okunuşunda onun çabasını, yorgun ellerini, sabırla dolu gözlerini hatırlıyorum. Ve biliyorum ki babam bana sadece Kur’ân-ı kerim değil, bir nur bir ışık vermişti. Allah ondan razı olsun...

 

Toplum olarak biz, yolların rampalarını, görme engelliler için sesli sinyalleri, erişilebilir kütüphaneleri konuşuyoruz. Bunlar gereklidir, elbette önemlidir. Ama bazı engeller yalnızca mimariyle değil; gayretle, sevgiyle ve duayla aşılır. Çünkü en büyük erişilebilirlik, bir babanın evladına olan inancıdır. Bugün hâlâ Kur’ân okurken, harf harf hatırlıyorum:

 

“Engel gözde değil, ilgisizliktedir. Engel elde değil, gayretsizliktedir.” Ve hiçbir engel, bir babanın duasından daha büyük değildir.

 

     Selman Devecioğlu

 

 

 

 

 

Ünal Bolat'ın önceki yazıları...