Bana niye söylemedin?

“Madem biliyordun nerede olduğunu neden sakladın? O yüzden rahattın demek?..”

 

 

 

Aradan iki yıl geçmişti. Kadın dayanamadı kocasına yalvardı:

 

“Oğlumu çok özledim. Yeter, o öfkelenip terk etse de sen affet bari! Bulup getirelim.”

 

Annenin ağlamasına dayanamadı baba. Adresini söyledi ve ekledi:

 

“Benim söylediğimi söyleme. Bir de söyle ona önceki arkadaşından ayrılmasın. Bu çocuktan uzak dursun!”

 

Anne şaşkın ve sevinçle yola koyuldu. Babanın verdiği adres bir tamirhaneydi. Bir süre ıslak gözle dükkânın karşısından izledi ve yanına vardı. İki yıl boyunca kendisini arayıp sormayan ailesini, annesini karşısında görünce önce şaşırdı, koşup sarıldı annesine. Babası hariç herkesi sordu. Ama dayanamadı sonunda: “Babam nasıl hâlâ aksi ve anlayışsız mı?” diye sordu. Anne, “Bırak artık bu inadı eve gidelim” dedi.

 

-Hayır, anne ben böyle iyiyim. Babamla tekrar aynı evde yaşayamam, dedi.

 

-Anne ne olur ısrar etme gelmeyeceğim. Bir gün bile merak edip arayıp sormayan bir baba ile aynı evde yaşayamam ben, dedi.

 

Anne boynu bükük hâlde oğluna dedi ki:

 

-Peki, oğlum sen bilirsin. Anlaşılan çok kararlısın, gelmeyeceksin ama baban dedi ki:

 

“O yeni arkadaş olduğu çocuktan uzak dursun o çocuk ona zarar verir. Önceki arkadaşıyla barışsın.”

 

Bu kez çocuk donakalmıştı. Şaşkın bir hâldeydi. “Babam nereden biliyor ki?” dedi kendi kendine. Annesi eve döndü ve kocasına sitem etti:

 

“Madem biliyordun nerede olduğunu neden benden sakladın. O yüzden rahattın demek?”

 

Çok ters aksi görünen baba yutkundu ve gözlerinden iki damla yaş akıverdi.

 

“O benim canımdır ya canım” dedi.

 

-Ne zamandan beri biliyordun peki?

 

-Gittiği günden beri... Bazen akşamları geç gelirdim hani, sen beni kahveden geliyor sanırdın, işte o zamanlarda ne yapıyor, nerelere gidiyor, kimlerle takılıyor diye takip ederdim...

 

Onlar bu duygusal anı yaşarken kapı çaldı. Anne heyecanla kapıya koştu.

 

Gelen oğullarıydı... Delikanlı içeri girdi koşarak babasına sarıldı.

 

“Babam!”

 

Çünkü anlamıştı, kendisine hiç bakmadığını düşündüğü babasının, aslında gözünü hiç üzerinden ayırmadığını.

 

          Aslan Torun

 

 

 

 

 

Ünal Bolat'ın önceki yazıları...