"Burası o kadar güzel ki..."

Gördüğüm rüyalar ve sonrasında yaşadığım rüya gibi bir hayatı ve yaşamakta olduğum çaresizliği anlatmaya devam ediyorum…

 

Kronik akciğer hastalığım da vardı, bundan dolayı endişe ediyordu. Yaklaşık 4-5 gün hastalığım biraz sıkıntılı geçse de 5. günün sonunda kendime geldim, önemli oranda hastalığım geçmiş ayağa kalkmıştım.

 

Tam bunun mutluluğunu yaşarken Berat Hanım aninden yatağa düştü. Şaşkındım. 1 hafta boyunca hem bana hem de 3 çocuğuna dolu dolu bakan Berat Hanım birden Covidin etkisi altında rahatsızlanmış yatağa düşmüştü.

 

Sonraki gece rüyamda evime ateş düştüğünü bir kadının yerde cansız yattığını gördüm. Sabah uyandığımda Berat Hanımın o gece hiç uyumamış olduğunu öğrendim. Hastaneye gittik, serum verildi. Ertesi sabah yeniden fenalaşınca ambulansı çağırdım. Doktor ciğerlerini Covid mikrobunun sardığını, en az 3 gün hastanede müşahede altında kalması gerektiğini söyledi. Kendisine “hiç olmazsa 1 yaşındaki evladımız Muhammed Ali için iyileş” dedim. “Tamam” dedi. Akşam 10 gibi yatağa yattım, o esnada telefonum çaldı, hemşire arıyordu.

 

“Acilen gelin” dedi hastaneye. Son sürat gittim oraya. Acı haberi aldım. Berat Hanım Hakkın rahmetine kavuşmuştu. Kulaklarım duyuyor ama beynim inanmıyordu buna. Morgda onu son defa görecektim. Cesedini gördüğümde hayretler içerisinde kaldım, ölü demeye bin şahit gerekirdi. Onun o hâlini görmek benim için en büyük teselliydi. Melek gibi yaşamış, melek olup uçup gitmişti. Kendi acımla mı baş edecektim yoksa destek vermem gereken 3 evladımı mı teselli edecektim?..

 

Aradan aylar geçti. Berat Hanımı rüyada gördüm. Yemyeşil armut ağaçlarının arasında muazzam bir yerdeydi. Armutların tadına baktım, harikaydı. “Sen bu nimetlerin içinde misin?” diye sordum. Mahcup bir ifadeyle “evet” dedi. “Burada mı olmak isterdin şimdi?” diye sordum. “Çocuklar için üzülüyorum ama asla orada olmak istemem, burası o kadar güzel ki” dedi.

 

Şu fâni dünyada böylesi değerli bir insanla kısa bir süre de olsa bir arada bulunmak nasip oldu. En büyük tesellim onun gibi çok kıymetli bir insanın hatırası olan 3 evladım ve anılarım oldu. 12 yıl göz açıp kapayıncaya dek ne çabuk geçti gitti. O bu dünyada imtihanını çok güzel vererek berat etti, biz ise kaldık müebbet. Rabbim mekânını Cennet eylesin…

 

       Ahmet A.-İstanbul