Cebinde kitabın var mı?

“O sakin ve tebessümlü hâliyle, eli gömlek cebine uzandı küçük bir kitap çıkardı.”

 

 

 

Rahmetli Prof. Dr. Mehmet Yücel Bey Hicrî 1361 (Milâdî 1942) yılında Erzincan’da dünyaya geldi. Yıldız Teknik Üniversitesi İnşaat Bölümü’nden mezun oldu, orada uzun yıllar profesör olarak görev yaptı. Aynı zamanda ilahiyat fakültesini de bitirmişti. Fen ve İslâm ilimlerinde mütehassıs bir şahsiyetti. Birden fazla lisan bildiğini işitmiştik.

 

2005’li yıllarda üniversite öğrencisiydim. Bir gün duydum ki Mehmet Yücel Bey ve bir grup arkadaşı Konya’ya gelmişler. Sadreddîn Konevî Hazretleri, Mevlânâ Celaleddin-i Rûmî Hazretleri, Şems-i Tebrizî Hazretleri başta olmak üzere birçok kıymetli mekânı ziyaret edeceklerdi. Fırsatını bulup onlarla aynı ortamda bulunmak istedim.

 

Konya’nın akşam serinliğinde, ziyaretlerin ardından mütevazı bir salonda kendisi ile bir arada bulundum. Masanın yanında bir grup öğrenci ile otururken, içimde uzun zamandır biriken soruyu sordum:

 

“Efendim, sizin pek çok dil bildiğinizi duydum. Ben yıllardır İngilizce dersleri görüyorum ama konuşamıyorum, bir türlü öğrenemedim. Bu konuda ne yapmalıyım?”

 

Mehmet Yücel Bey, o sakin ve tebessümlü hâliyle gömlek cebine uzandı. Küçük bir kitap çıkardı ve bana göstererek sordu:

 

“Senin cebinde İngilizceyle ilgili bir kitap var mı?”

 

Biraz mahcup bir şekilde “Yok efendim” dedim.

 

O da gülümseyerek ama ders verircesine şu cümleyi kurdu:

 

“Bak, benim cebimde öğrenmek istediğim dilin kitabı var. Sen bir dil öğrenmek istiyorsan bu öğrenme senin derdin olması lazım.”

 

Bu söz benim için hayat boyu unutamadığım bir ders oldu.

 

Yıllar sonra, rahmetli kayınpederim İhsan Özkök de kendisiyle bir yolculuk yaptığını anlatmıştı. Mehmet Yücel Bey gördüğü her dükkânın bildiği dillerdeki adını sesli tekrarlıyormuş: “Eczane, Pharmacy, Apotheke, Pharmacie, Saydalia…” gibi.

 

Mehmet Yücel Bey gayretli, sabırlı ve ilim sahibi bir insandı. Allah teâlâ rahmet eylesin. Mekânı Cennet olsun inşallah.

 

Bedreddin Kılıç

 

 

 

Ünal Bolat'ın önceki yazıları...