İsteyince oluyor

Şu hayatta insan en çok kendini kandırırmış derler. Gerçekten de öyle değil mi?.. İnsan içine çıkınca girdiğimiz tripler bunun bir göstergesi. Kendimizle baş başa kaldığımızda başkayız. İnsanların arasına karışınca başkayız. Buna dini terim olarak “riya” da deniyor ama bizim anlatacağımız konu başka. Hep kendini diğer insanlardan aşağı, bayağı gören insanlar var. Hâlbuki görse kendindeki nice cevheri. “Benden adam olmaz” deyip dururuz anca... Ama adam olmak için çaba sarf ettik mi? Koca bir hayır.

 

Aslında biz dışarıya böyle bir izlenim vererek hayatımızdaki konforu uzatmak istiyoruz. İnsanlar bize acısın. “Ne kadar zavallı adam, işi yok gücü yok, parası da yok. Ne yer ne içer?” desin diye bütün çabamız. Aslında burada gösterdiğimiz çabayı hayatımızdaki sıkıntıları çözmede göstersek daha iyi olmaz mı? Sınavlara daha sıkı çalışsak, daha çok yer araştırsak iş bulmak için, ya da başka dert ve sıkıntılarımızda bir bilene sorsak olmaz mı? Problemlerimizin çözümü için çaba sarf etmek ve üzerine gitmek yerine çevremizdeki insanlara dert yanıp ah edip kayda değer hiçbir şey yapmamak niye? “Bütün bunların sebebi nedir?” diye soranlara: Biz o problemlerimizle yaşamaya alışmışız. O dertler çözülünce boşluğa düşeceğimizi, kurulu düzenimizin bozulacağını ve artık insanların ilgisini çekmeyeceğimizi düşünürüz. Bu mesele en çok da medyanın ünlü diye tabir ettiği kişilerde var. Gündemde kalmak için akla hayale gelmedik saçma sapan hareketler ve işler yapıyorlar...

 

Bu kadar gevezelikten sonra işin özüne dönelim. Aslında ihtiyacımız olan ruh, bilgi, birikim bizde var ve hatta farkındayız da. Ama üzerine gitmek yerine. Biraz uğraşsak yapabileceğimiz şeyleri nasıl diğer insanların üzerine yıkarım derdindeyiz... Allah sonumuzu hayır etsin.

 

     Abdullah Karakoç

 

 

ŞİİR

 

Ahlak hırkası

 

 

Sorsalar hepimiz salih kullarız

 

Yetimin sesini duyan olduk mu?

 

Yardım isteyeni Hakk'a yollarız

 

Eli el üstüne koyan olduk mu?

 

 

 

Ben kazandım deyip açı duymadık

 

Garipler ağlarken acı duymadık

 

Zalimi görmedik suçu duymadık

 

Namerde 'namertsin' diyen olduk mu?

 

 

 

Şaşanlara gülüp halay çekeriz

 

Düşenlere gülüp alay ederiz

 

Küçücük hatayı olay ederiz

 

Kibirden hasetten cayan olduk mu?

 

 

 

Mazlumların hâli haz verir sanki

 

Dünya bizim olsa az gelir sanki

 

Helalmiş harammış vız gelir sanki

 

Biz bizdeki mülkle doyan olduk mu?

 

 

 

Büyüğe saygımız kalmadı bizim,

 

Küçüğe sevgimiz olmadı bizim,

 

Kalbimiz edebi almadı bizim,

 

Ahlak hırkasını giyen olduk mu?

 

 

 

     Durmuş Tunacık

 

 

DUYGU DAMLASI

 

Şakayla karışık...

 

 

Ciddi olmak ve ciddiyet, yerinde anlam kazandığı gibi şaka da yerinde ve dozunda olduğunda güzeldir. Ölçüsüz şaka yapan kişi bir süre sonra dikkate alınmaz hâle gelir. Daha enteresan olanı nice samimi arkadaşlıklar, abartılan, uzatılan; bitirilmeyen şakalar sebebiyle kırgınlığa küslüğe hatta düşmanlığa dönüşmüştür. Şaka yapıyorum duygusu iyi niyetli ve olumlu olsa da şaka yapılan kimsenin her anı aynı duygu durumunda olamayacağı için iki gün önce güleceği veya hoş karşılayacağı şaka iki gün sonrası çok canını sıkabilir, çok anlamsız gelebilir hatta çok zoruna gidebilir. Bu sebeple şaka yapmak için şaka ortamı çok önemlidir. Sürekli şaka yapılmaz. Sürekli şaka modunda olmak ne kadar samimi olursanız olun şaka yaptığınız arkadaşınızı dostunuzu ahbabınızı hiç ummadığınız bir zamanda üzebilir, kalbini kırabilir. Sonra “ben sadece şaka yapmıştım” deseniz de faydası olmaz...

 

 

 

Yetenekli Kalemler'de önceki yazılar...