Bavul ve içindekiler...

“Tarık’ın babası gidip de dönülmeyen yolculuktaki bavulunun içine neler sığdırmıştı neler!..”

 

 

Mimar Tarık’ın uzun yıllar ayrı kaldığı ve ararken zorlandığı köhnemiş baba evine, kentsel dönüşüm sebebiyle gitmek zorunda kaldığında yaşadığı duyguları anlatmaya bugün de devam ediyoruz...

Birlikte geçirdiği yıllarda o annesinin can yoldaşı olmuş, annesi de Tarık’ın can yoldaşı olmuştu…

Güzel yıllardı. Sevmeler samimi dostluklar baki sevinçler üzüntüler hemen hepsi öyle saman alevi gibi değildi. Sevdim mi derin derin uzun uzun sevilir üzüntülerde gerçekten kan ağlardı gözler.

Eşi geldi aklına âşık olarak evlenmişlerdi birbirlerine. Bir sene içinde nasıl başka birine âşık oldum diyebilirdi? Ya kendisi ayrılığın acısını ne kadar çabuk atlatmıştı. Üstelik kendisinin de kısa zamanda ilgi duyduğu biri bile olmuştu. Her şey ne kadar hızlıydı. Duygular yılda değil gün içerisinde bile hızlıca değişiyordu. Ne olmuştu bu gençliğe? O eski samimiyetler, cefakârlık fedakârlıklar ve vefa niye şimdi kalmamıştı?

İnsanlar bir saat içinde aldığı bir şey için sevinebiliyor kısa süre sonra alamadığı şeyler için karalar bağlıyorlardı. Haz ve hız çağı!..

Dolabın içindeki bavula ilişti gözü. Yüreği burkuldu… Bu bavulun kendisinde bıraktığı hüznü daha dün gibi hatırlıyordu… Daha doğrusu hatırlayıvermişti… Babasının uzun yolculuklarının sadık arkadaşıydı bu bavul. Veda edip gideceği günün sabahında hazır beklerdi bavul dış kapı yanında, anlardı Tarık bavulu gördüğünde babasının gitme gününün geldiğini. Yüreği burkulurdu bu bir türlü engel olamadığı veda anı geldiği için…

O anda akmaya başlardı gözyaşları da. En çok buna dayanamazdı babası, karşılıklı ağlaşırlardı ama yine de giderdi, gitmeli idi...

Yavaşça indirip önündeki kemerlerinden açtı bavulu ve babasının tüm yaşanmışlıklarını sığdırdığı bavulu karıştırmaya başladı. Gurbete gönderilen mektuplar gurbetten gönderilen mektuplar... Gurbete gönderilen fotoğraflar gurbetten gönderilen fotoğraflar babasının saati ve bir de telefon numaraları yazan küçük bir not defteri…

İşte babasının 70 yıllık ömür sermeyesi… Bu bavula sığdırmış ve kaldırmış geçmişin raflarına babası gidip de dönülmeyen yolculuktaki bavulunun içine neler sığdırdı bilenmez ama Tarık’ın bavul içi henüz bomboş duruyordu...