Ünal Bolat

“Yolda başka araç olmazsa günde bir kez inleyerek giden kamyon bir eğlenceydi bize...”

“Bu şekilde olmaz. Ekibin olmasa sen bir hiçsin. Herkese eşit davranmalısın” dedik ama...

“Kendisine haberden ekonomiye, spordan nostaljiye vb. zengin içeriklerimizi söyledik...”

“Buraya yemek için değil, sabaha kadar vakit geçirebilmek için sandalyenin hatırına gelmiştik...”

“O gün neşemiz yerinde, muhabbetimize bazen yan masaların kulak kabarttığını görüyoruz.”

“Onun kim olduğunu bildiğim hâlde hiçbir zaman biliyor gibi davranmamaya karar verdim.”

“Anne ben geleceğimi düşünmüyor mu sanıyorsun? Ben tembelliğimle öyle savaşıyorum ki...”

“Gelen beyefendi beni de tanımıştı. Hatta benim öğretmen olduğuma çok sevinmişti.”

“Onları kendi çocuğum gibi görüyorum. Hem okuyan çocukları çok severim...”

“Yahu bu şehir ve insanları, esnafı çok hoş. Gezmeye yaşamaya değer bir şehir” dedim...

Yemek sonrası izin istedim. Kasaya gittim “yemek paranız ödendi” demesinler mi?

“Siz böyle sabah kahvaltısında ciğer kebap yiyorsunuz dokunmuyor mu?..”

 “Ah bir kere daha “yavrum” desen ayaklarının altını öperim, kanatlanır kuş olurum...”

“Mezarlığa ulaştığımda mezar kapatılıyordu, Yasin Suresi okumaya yeni başlamışlardı.”

“Mezarlık biraz eğimli yerdeydi. Bundan dolayı okuyanlar arasında 3-4 metre mesafe vardı...”

“Toplum zeki insanlara baskı kurar ve zeki olmayı istemez. Çünkü zekiler tehlikeli olur.”

"Nermin Hemşire ile evlenirsen bu yapayalnızlığı işte o zaman yenebilirsin dostum."

“Dostum Halil'e hemşire ilaçlarını getirmişti. İlk o zaman gördüm Nermin Hemşireyi...”

"En üzüldüğüm şey ise o bin dönüm civarındaki tapulu bahçemizi 1988 yılında devletin elimizden almasıdır..."

“Ben de dâhil bir grup öğrenci, ilk kez okula gitmenin heyecanıyla sıraya geçtik.”