Gözlerinin içine bakarak

“Ailenin bir ferdi, eşime “Ablamızın gözü görseydi, Selman Hoca’yla evlenmezdi” demiş.

 

 

 

 

 

Duygu yoğunlukla hatıramı ve düşüncelerimi anlatmaya bugün de devam ediyorum.

 

Evet ekonomik kazanç önemlidir ve teşvik edilir... Ama öte yandan kendini ilme adayan, ilim öğrenmeye ve öğretmeye çalışan kimselerin ekonomik açıdan desteğe ihtiyacı yok mudur?

 

Asırlar öncesinde ilme ve ilim ehline destek olan vakıflar vardı.

 

Ama enteresandır ki hayatını ilme yönlendiren bu sebeple de geçim sıkıntısında olan nice ilim insanına ekonomik açıdan destek olmak kaç iş adamının aklının ucundan geçiyor?

 

Ve ben… Kendimi düşündüm bir an... Hani arkasından iyi bilirdik denilen ve bu anlamda kel ölür sırma saçlı, kör ölür badem gözlü denilir türünden...

 

Ben kendimi görüyorum bu sözlerin içinde... Ben hem görmüyorum ve kelim… Yani arkamdan söylenmesine gerek kalmadan hem badem gözlü hem sırma saçlı olacak kadar “ölüme hazırlıklı” bir yanım var belki de.

 

Bu dünyada dış görünüşüm çirkin olabilir. Bir zaman, farklı bir şehirde dost ziyareti esnasında ziyaret edilen ailenin bir ferdi, eşime “Ablamızın gözü görseydi, Selman Hoca’yla evlenmezdi.” demiş. Bu sözleri duyunca üzülmedim desem yalan olur ama duygularım bana değil ben duygularıma hâkim bir insanım... Gülümsedim. Çünkü bu söz bana değil, sahibinin aynasına söylendi. Herkes kendi kalbinin renginde konuşur. Kimisi bakar, kimisi görür. Kimisi surete takılır, kimisi sîreti duyar. Öyle değil midir?

 

Peki ya siz?

 

Sevdiklerinize “iyi bilirdik” demek için illa bir kefene mi ihtiyaç duyuyorsunuz?

 

Niçin hayattayken, gözlerinin içine bakarak söylemiyoruz bunu? Niçin sevdiklerimizin gönlünü alacak birkaç kelimeyi ondan esirgiyoruz?

 

Böyle düşünenlere bir de şöyle sormak lazım sanki:

 

“Boyayı mı beğenmedin, yoksa boyacıyı mı? Sanatı mı beğenmedin, yoksa sanatkârı mı?”

 

Çünkü Allah’ın yarattığı her insan kıymetlidir. Allah’ın kudretiyle yaratıldığı için her insan eşrefi mahlukattır. Kimin ne suretle yaratıldığı değil ne niyetle yaşadığıdır önemli olan. O hâlde sevmeyi ve değer vermeyi ölümden sonraya bırakmayalım.

 

“İyi bilirdik” demeden önce “iyi yaşıyor” diyebilmeyi öğrenelim.

 

Selman Devecioğlu

 

 

 

Ünal Bolat'ın önceki yazıları...