Hoş geldin kendine!..

İnsan her şeyi yapar, mutlu olur, birine güvenmek ister sonuç olarak bunu yine kendinde bulur. Her şeyi yaparsın ama dönüp dolaşacağın yer yine kendin olur. Unutma kendini çok sev eksiklerin de olsa yine sev çünkü onlar senin eksiklerin kendi hataların kendini sevmekten asla vazgeçme, kimse sevmese bile sen kendini sev!

Bu hayata bir kere geliyorsun mutlu ol. Ağlamak sana hiç yakışmıyor. Sen kendini sevmezsen başka insan nasıl sevecek?

Düşünme onları sen kendini sev bu sana yeter... Ama şunu da unutma kim sana nasıl davranıyor ise sen de öyle davran ne eksik nede fazla. Şu üç günlük dünyada üzülmeye gelmedin. Bu senin hayatın, her şey senin elinde düşünüp durma geçmişte yaşananları sen yoluna devam et, seni kırıp ağlatanlar hayatlarına devam ediyor hem de çok mutlular. O yüzden sen de mutlu ol. Hiç değer bilmeyen insanlar için üzülmeye değer mi?

Mutlu ol seni hafiften alçaktan gören insanları asla hayatında bulundurma.

Unutma onlar boş bir sayfadan farksız. Ağzı olan konuşuyor hep de konuşacak. Sen kendi iç sesine bak sen ne düşünüyorsun ilk kendine sor. Senin hayallerin umutların var asla unutma seni sen yapan eksiklerin hayallerin ve hayatın...

Ne demişler, “Ben kimseden önemli olmayabilirim, ama kimse de benden önemli değil.” Sen sadece Allaha sığın, ona güven… İstersen de Allah’tan sağlık sıhhat ve afiyet sonra da dileğin ne ise onu iste…

Nefsini sevme… Nefsin isteklerinin arzularının seni yanlış yönlendireceğine dikkat et… Ama eşrefi mahlûkat olarak seni karamsarlığa sürükleyecek, başarısızlığa sürükleyecek; umutsuzluğa sürükleyecek her şeyi ve herkesi kenarda bırakıp sana güvenen, sana inanan seni “sen” olduğun için kabul edebilenlerin de olduğunu düşün...

Bu düşünce içerisinde olursan olayların esiri olmaz olaylara yön veren irade sahibi olursun. Yolunu aydınlatacak yıldız aramak yerine kendin yıldız olmaya çalışırsın… İçindeki sevginin, öz güvenin ve geleneksel kültür birikimin sana bu şansı fazlasıyla verecektir… O hâlde senin öğrenmeye değil hatırlamaya ihtiyacın var…  Dünü, bugünü, yarını hatırladıkça aşacaksın…

 

 

 

 

 

 

 

İnsan içindekileri, yaşantısını aktarır şiire,

O andaki duygusunu, düşüncesini yansıtır,

Hayata dair ne varsa yansır aslında birer şiire,

Kısacası “İnsan bir şiirdir”...

 

Şiir gerçek ve samimi duygularla oluşur,

Şiirde insan kendini bulur, kendine kavuşur.

Hayatımız kelimelere yansıyan bir şiirdir,

Kısacası “İnsan bir şiirdir”...

 

Şiiri okurken her zaman çok düşünmelidir,

Şairi değil kendini şiirde görmelidir,

Belki anlamı böyle çıkar bütün şiirlerin.

Kısacası “İnsan bir şiirdir”...

 

Şiirler ki, “iş olsun” diye yazılmaz,

Yaşadığın bir şeyler olmasa şiirler olmaz,

Şiir yazmayanlar sanki şiirden mi anlamaz,

Kısacası “İnsan bir şiirdir”...

 

Hayat şiirden başka bir şey değildir,

İnsan duygularıdır, şiirleri süsleyen,

İnsan gözyaşıdır, şiirleri renklendiren,

İnsan hayatlarıdır, şiirlere yön veren,

Kısacası “İnsan bir şiirdir”...

 

 

 

 

MERSERİZE: Kimyasal yollarla parlaklaştırılmış pamuk ipliğine verilen isim. Pamuk ipliklerini bu şekilde parlatmaya “merserize etme”, böyle iplerle dokunmuş kumaşlara da “merserize kumaşlar” adı verilir.

Merserize ismi bu sistemi bulan İngiliz kimyacısı John Mercer’den gelmektedir. 1850’de John Mercer yaptığı araştırmalar sonucu, gerilmiş pamuk ipliklere, sodyum hidroksit (NaOH) uygulanması sonucunda parlaklaştığını gördü. Ancak John Mercer’in sistemi ile elde edilen ipliklerden yapılan kumaşlar, yıkandığında aşırı derecede çekiyordu. Bu yüzden, ilk merserize iplikler fazla rağbet görmemişti. Daha sonra iplikler gerilirken, sudkostik ve potaskostik kullanılarak yapılan yöntemle bu çekme önlendi...

Merserize iplikler ve bunlardan yapılan kumaşlar dayanıklı, parlak ve esnektirler. Boyaları hemen hemen hiç çıkmadığından çok tutulur. Geniş ölçüde kullanılmaktadır. Ayrıca bu iplikler, özellikleri ve görünüş bakımından ipeğe çok benzediğinden, üretim ve pazarlama sırasında, ürünlerin üstüne merserize olduklarını belirten notlar konulur.