Felaketler yılı 2020

 

Geçirmekte olduğumuz malum 2020 yılı, benim kuşağımın gördüğü en berbat yıl diyebiliriz. Bu bahsettiğim kuşağın hayatına göre bu kadar felaketi bir arada barındıran başka bir yıl daha yok maalesef. Tabii felaket diyorum, diyorum da bunu derken ne gibi felaketlerden bahsediyorum. Avustralya’da olan orman yangınlarında 6 milyon hektar ormanın yanması, yaklaşık 10 bin yabani devenin su kaynaklarını tükettiği gerekçesiyle vurulması, İran ve ABD arasında savaş denilmemiş olsa da büyük anlaşmazlıkların yaşanması ve bunun dünyadaki diğer ülkeleri doğal olarak etkilemesi, Ukrayna’nın yolcu uçağının İran’da düşmesi ve 176 yolcunun ölmesi, ünlü basketbolcu Kobe Bryant ve kızının helikopter kazasında ölmebi, ABD’de polisin şiddet uygulayarak öldürdüğü vatandaş için ABD halkının geniş çaplı protestolar yapması ve aralarından en önemlisi de Çin’in Wuhan kentinde çıkan salgın hastalığın tüm dünya ülkelerini yakıp kavurmasıydı sanırım…

Felaketler yılı dediğim kadar da felaket dolu anlaşılacağı üzere, hayvanlara yapılanların yetmediği gibi bir de insanların canlarına göz koyulan bir yıldayız sanırım çünkü öldürülen Amerikan vatandaşının da pek bir insana iyi hissettiren yanı yok. Salgına gelirsek kimi insanlar 'Polyannacılık' oynayıp ‘Aslında salgın diye bir şey yok bunlar yalan’ derken kimi insanlar bunun 'küresel güçlerin bir oyunu' olduğunu savunuyor; kimileri ise durumu kabullenmiş durumdalar...

Bu kadar felaketi okuduktan sonra pek moralimizi düzeltecek bir gelişme sayılır mı bilmem ama ben yine de söyleyeyim; bu yıl içerisinde astronotlardan bazıları, Uluslararası Uzay İstasyonuna (ISS) götüren uzay aracını başarıyla fırlattılar.

 

 

 

 

Ak ak oldu Süphan Dağı aklandı,

Sarıkamış boran ile yoklandı,

Menekşeler soldu, güller saklandı,

Sabret be Mehmed’im bahar da gelir.

 

Derler ki burada dokuz ay beyaz,

Kalan iki aya, bir ayı da yaz,

Kelam etmek için ağız açılmaz,

Bilesin Mehmed’im buzlar da erir.

 

Kara toprak beyazlara büründü,

Dokuz aylık kışın yolu göründü,

Güneşin şefkati zulüme döndü,

Düşünme Mehmed’im sonunda biter.

 

Yüce dağlar duman ile boğuldu,

Rüzgâr vurdu efkâr efkâr dağıldı,

Çam dalları yükün aldı eğildi,

Engin ol Mehmed’im bu kış da biter.

 

Her taraf beyaz, hâlâ yağmakta kar,

Kapandı yollar ne gelen giden var,

Gönüller kırıldı, söndü gülizar,

Üzülme Mehmed’im güller de açar.

 

Kar topu oynarken Gül ile Gülşen,

Kızaklı çocuklar ne kadar da şen,

Islanmasın gözler olsun gülüşen,

Gamlanma Mehmed’im gurbet de biter.

 

Atılır adımlar sendeleyerek,

Üç beş adım sonra bir metre çeyrek,

Düşüp doğrulanlar emekleyerek,

Hatıra Mehmed’im kayıda geçer.

 

Be garibim bu kış yazmakla bitmez,

Ateşsiz bacanın dumanı tütmez,

Al gülü görmeden bülbüller ötmez,

Dayan be Mehmed’im hasret de biter.

 

 

 

 

 

SARIKAMIŞ HAREKÂTI: Birinci Dünya Harbi'nde felâketle neticelenen askerî harekâttır. Osmanlı Devleti harbe; 1878’den beri Rus işgalinde bulunan Kars, Sarıkamış, Ardahan gibi doğu illerimizi geri almak, Doğu Avrupa’da Ruslarla harp hâlinde olan Almanlara yardım etmek, kazanılacak bir zaferle Kafkasların ve Orta-Asya’daki Türk illerinin kapısını açmak amacıyla iktidarda bulunan İttihatçılar tarafından sokulmuştu...

Taarruza katılan birliklerin büyük bir kısmı, özellikle Arabistan’dan geri çekilen ve Güneydoğu Anadolu’dan sevk edilenler, sıcak iklime alışık olup, teçhizatları yönünden kış şartlarına hazırlıksızdı. 3. Ordunun 9. 10. 11. Kolorduları 24 Aralık 1914 günü -39 derece soğukta Büyük Sarıkamış Çevirme ve Kuşatma Harekâtına başladı. 3. Ordudan bazı kıtalar 24-25 Aralık gecesi, Sarıkamış’a ulaşmayı başardı. Fakat, bu harekât; kuşatma harekâtıyla düşman kuvvetlerinin arkasına düşmeyi hedef alan başarılı bir plândı. Ancak, stratejinin faktörlerinden zaman iyi değerlendirilmediği, kuvvetler de böyle bir harekâtı yapacak şekilde donatılmadığı için başarısızlıkla sonuçlandı.