Türkiye gazetesinin kıymeti
Dikkat ettiniz mi; bir süredir Bizim Sayfa, gazetemizin tam ortasında.
Eskiden kalma ağız alışkanlığıyla ‘orta sayfa’ derdik biz ona, yine öyle.
Çünkü bizim için en kıymetli olan burası.
Kurucumuz merhum Enver Ören Ağabey çokça anlatırdı;
“Bu sayfa mektup. Geri kalanı zarf. Gazete bu mektubu ulaştırmak için çıkıyor...”
***
Gün geçtikçe, zaman ilerledikçe o mektubun kıymeti daha çok anlaşılıyor.
Düşünsenize; Kur’ân-ı kerimin, dinî kitapların yasaklı olduğu yıllar bitmiş bitmesine de…
Zararlı neşriyatla toplumu bozma gayreti, belki o yasaklardan daha fazla zarar vermiş topluma.
Hele televizyon, internet hayatımıza girdikten sonra!
Gündüz kadın programlarına, akşam çoluk çocuğunuzla izlediğiniz dizilere bir bakın…
Kuralsızlığın, ahlaksızlığın en koyu zehrini, ‘masumlaştırarak’ zerk ediyorlar topluma.
***
Gittiğim bazı ülkelerde içimden geçirmişimdir;
Şu insanlar daha güler yüzlü, birbirlerinin ve toplumun haklarına daha saygılı. Okuyoruz, şunların hepsini İslamiyet Müslümanlara emrediyor. Peki bizde durum niye tersi?
Osmanlı’nın Osmanlı olduğu dönemde Batılıların bizim için yazdıklarına bakıyoruz, o zaman da onlar bizi parmakla gösteriyormuş.
İyi de nasıl bu hâle gelmişiz?
Anlayabildiğim kadarı şu ki, Müslüman desen İslamiyet’le alakası olmayan, Batılı desen onlarla örtüşmeyen kırma insanlar yetişmiş aramızda bolca.
Özentiyle ucubeye dönüşen, alabildiğine vasat lakin içine düştüğü zavallılığın bile farkında olmayan zombiler bunlar âdeta.
Her akşam bağırış-çağırışın, tehditlerin, silahların, cinayetlerin, hırsızlıkların, ahlaksızlıkların ve kuralsızlıkların eksik olmadığı dizileri izleyen toplumun ertesi gün ne yapması beklenir ki zaten!
Hele hele buna bir de internet ve yeni çağın mecrası sosyal medyadaki olumsuzlar eklendiyse!
***
Ailelerimizi, kadınlarımızı, gençlerimizi korumak bu kadar zorlaşmışken, şimdi daha da ileri gidiyorlar ve LGBT denilen iğrenç sapkınlığı meşrulaştırmaya çabalıyorlar.
İnsan az dursa, düşünse bunun nasıl bir iğrençlik olduğunu, emin olun düşündüğünden bile utanır ama her gün birileri siyasette, akademide, medyada bunu normalleştirmeye çalışıyor.
“Bizim toplumumuzda yapamazlar” demeyin, ekrana bakın.
Kadın programlarına, dizilere, haberlere, TikTok’taki ucube tiplere…
Öyle bir fecaat ki, akın akın felakete koşuyor insanlar.
Hem de kendi gönülleriyle!
***
Şunu belirteyim; televizyona, internete, sosyal medyaya karşı değilim; aksine işim bu, hepsinin tam içindeyim ve olabildiğince yararlanıyorum.
Elbette bunlardan geri durmayalım ama seçici davranmak, doğru kullanmak şartıyla.
Ölçü olmazsa, bu mecraların zararlı taraflarından korunmak öyle her babayiğidin harcı değil.
Yukarıda anlattığım olumsuzluklar, ailede ve okulda ruhu eğitilmeyen, kimlik ve karakter kazandırılmayan; sadece dergide, televizyonda, internette gördüğü insanlar gibi yaşamaya çalışanların durumudur ne yazık ki!
Peki aile ne yapacak da çocuğunu koruyacak?
Daha ötesi, çocuğuna aktaracak doğru bilgiyi nerede bulacak?
İşte bu yüzden Türkiye gazetesi çok önemli.
Türkiye Çocuk dergisi yıllarca bu sebeple çıkarıldı -ki hâlen gazetemizle birlikte abonelerimize ücretsiz hediye ediyoruz.
Bakın, yarın gazetemizin 52’nci yaş günü.
Türkiye gazetesi, yarım asırdan fazladır Bizim Sayfa mektubunu binbir zahmeti ve engeli aşarak, evlerinize, iş yerlerine ulaştırıyor.
Hem de yaz demeden, kış demeden; her gün, her sabah kapınıza getiriyor.
Üstelik de bunun çok ağır maliyetlerine katlanarak.
Her şeye rağmen bunu gönüllü yapıyor, çünkü önemini, kıymetini biliyor.
Fakaaat…
Bu fedakarlığa rağmen; gazete eve ya da iş yerine kadar gidiyor ama çocuklara okutulmuyorsa…
Yahut -şunca tehlikesine rağmen- telefonu, tableti için internet masrafından kaçınılmayan çocuklar, asıl ihtiyaç duydukları bilgilerden, okunacak kâğıdın bedeli bile olmayan maliyetler bahane edilerek mahrum bırakılıyorlarsa…
Artık bizim söyleyeceğimiz, yapabileceğimiz ne kalmıştır geriye?
Ne kaçırdığınızı test etmek isterseniz, akşamları bir çocuğunuza verin Bizim Sayfa’yı, okumasını isteyin.
Okudukça neler kazandığınızı görecek, eminim çok sevineceksiniz.