Halil Delice

Büyük bir heyecanla bekliyordu kavuşmayı, gerdek odasında, sevdiğinin kapıdan girmesini, al ve yeşil duvağı kaldırmasını... Şehitliği, al bayrağı, kırmızı gülü, damadın vazifelerini temsil eden al duvağı kendisine teslim etmesini, koç yiğidinin boynuna bağlamak üzere...

"Çak istediğin yere"... Öyle mi? İsteğimiz yere mi, yoksa istenilen yere mi? Siz de inanıyor musunuz, istediğimiz yere çaktığımıza? Hakikaten istediğimiz yere mi çakıyoruz, yoksa istenilen yere çakıp, istediğimiz yere çaktığımızı mı zannediyoruz? Ne dersiniz?

Küçüklüğümüzde birisinden daha yiğit, daha cesur ve daha kuvvetli olduğumuzu göstermek için "Var mısın bi güreşe?" derdik.

Bozmayalım keyfimizi, aynen devam... Bakalım görmeyelim, dinleyelim anlamayalım, okuyalım fark etmeyelim. Seyirci kalalım, canımızı sıkmayalım, genç ve yakışıklı kalalım. Goldü, değildi, ofsayttı-nah ofsayttı, Malezya'ydı, benzerdi-benzemezdi...

Geliyor, yeni ufuklara, sonsuz güzelliklere giden yolda, bayraktarlık yapacak yiğit... Türk milletinin yüzlerce yıldır yolunu beklediği Aliş geliyor.

Yazıma kısa bir haberle başlamak istiyorum: "Türk milletinin geleneksel değerleri arasında yer alan yağlı pehlivan güreşleri, gerek organizasyon sayısı, gerek mâli bilançosu, gerekse seyirci açısından futbolla yarışıyor.

Kayı, Bayat, Alka Evli, Kara Evli, Yazır, Döğer, Dodurga, Yaparlı, Avşar, Kızık, Beğdili, Karkın, Bayındır, Peçenek, Çavuldur, Çepni, Salur, Eymür, Ala Yuntlu, Yüreğir, İğdir, Büğdüz, Yıva, Kınık...

Hasretin dayanılmaz oldu be ahu gözlüm. Bu kadar naz yeter. 10 Ağustos'da kavuşacağımızı söylüyorlar ama bir türlü inanamıyorum.

Altının hem sesi, hem görünüşü kulakları sağır eder, aklı başından alır. Keşke başarılı sporculara altın madalya yerine ödül diye başka bir şey verebilsek, hedeflerini altın madalya yapmasaydık. Akıllarını altınla başında almasak, gönüllerini çelmeseydik

Yeni bir kural getirildi yağlı güreşte. Bu sene Kırkpınar'da kırmızı kart uygulaması başladı. İlk kırmızı kartlar bunu en az hak edenlere çıktı, faullü güreşmekten Kadir Ergin'e ve gençlik ateşiyle yumruklarını konuşturan Recep Çakır'a.

Kuvvet, mal, mülk, makam, güzellik, bilgi, ustalık ve bunların vasıtasıyla ulaşılan galibiyet yükü çok ağırdır. Ateştir, düştüğü yeri yakar. Aklı giderir, vicdanı örter, gönlü öldürür ve insanı nefsinin oyuncağı, esiri yapar. Ateş ancak su ile söner, üfleyerek değil.

Yüce Mevla'm gani gani rahmet eylesin, tanımakla şeref bulduğumuz destan şairi rahmetli Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu ağabeyimiz ne güzel söylemiş. Şu yeryüzü er meydanı, Gönül sevmez her meydanı, Yüreksize yorgan döşek, Koç yiğide ver meydanı

Dün Kırkpınar başladı, 646. defa... Benzer sözler, aynı törenler, aynı vaatlerle... Geçen sene, daha önceki sene ve ondan önceki senekiler gibi... Biz gazeteciler de benzer işler yaptık, bol bol fotoğraf çektik, "Kırkpınar bu sene sönük başladı" gibi beylik sözlerle.

Cumhuriyet döneminde en fazla başpehlivan birinciliğini, 9'ar defa ile Tekirdağlı Hüseyin ve Ahmet Taşçı (iki altın kemer) kazanmışlardır. 2001'de yayımlanan yazımızda, Tekirdağlı Hüseyin 8 defa kazandı demiştik. Ancak, güreş araştırmacısı Atıf Kahraman, 15 Mayıs 1933 tarihli Edirne Postası gazetesini delil göstererek, "1933'te Kara Ali değil, Tekirdağlı Hüseyin şampiyon olmuştur", demektedir. Ahmet Taşçı, en son olarak 2000 yılında şampiyon olduğu için, bu şekilde, Tekirdağlı Hüseyin ve Ahmet Taşçı, 9'ar defa ile Cumhuriyet devrinin en fazla şampiyonluğa ulaşan pehlivanları olmaktadırlar.

Peşrev, Türkoğlunun vatan tutmak için Türkistan'dan Anadolu'ya oradan da Avrupa'ya akışının ifadesidir, Türkoğlunun tarih macerasını anlatır. Peşrev, Türkoğlunun sembolleri, 'ok, yay, at, kurt ve kartal'ın figürleriyle donatılmıştır.

Türk milletinin İslamiyet'i kabulüyle birlikte alpler, alperen olmuşlardır. Türkler için alplik en büyük şerefti. Alp için atı çok önemliydi. Alp atının ismiyle anılırdı. Kıratlı Cotay alp gibi. At, hayatta ve ölümünden sonra alpin arkadaşı sayılırdı. Bu sebeple Şehzade Süleyman'ın Gelibolu Bolayır'daki türbesinin hemen yanında atı da gömülüdür. Bugün bile hâlâ, "Yiğit yiğidin yoldaşı/At yiğidin öz kardaşı"diye söylenmektedir.

Prof.Dr.Ömer Lütfü Barkan, "Kolenizatör Türk Dervişleri" kitabında, Deli Kızıl Sultan'ın Yunanistan'ın Dimetoka şehrinde türbe ve dergahının bulunduğunu yazmaktadır.

Buna ermeydanı derler, bunda söz olmaz, Çifte yürekli erler şahin gelir cihane, Ele, bile, dile ihanet olmaz, Okurlar fermanı imanım kıyarlar cane.

29 Haziran Cuma günü, kısmet olursa 646. Kırkpınar başlayacak. Büyük ihtimalle de her sene yaşadıklarımız yaşanacak, her sene dinlediklerimiz söylenecek, tıpkı 20 senedir duyduklarım gibi...

El üstünde tutulan, her şey sizin için denilen onlar, sandelyeleri, su dolu pet şişeleri, cep telefonları uçuranlar da... Plastik oturma yerlerini, kalpleri kıranlar da... Trübünleri ve akılları ateşe verenler de... Sahadaki futbolcu ve hakemlere saldıranlar da onlar...